Celine van den Boorn (Nederland, 1978)
In de foto’s van Celine van den Boorn is het landschap niet langer vakantie- of oorlogsgebied. Er ontstaat een spanning tussen de schijnbaar ongerepte natuur en de nog zichtbare sporen van menselijke aanwezigheid door de ingreep van Celine die de mensen wegschildert. Het terugdringen van de aanwezigheid van de mens in het landschap levert nieuwe beelden op die een idealere wereld suggereren. In een volgende stap voegt Van den Boorn weer nieuwe lagen toe waardoor frictie ontstaat tussen licht, verf en foto.
Rob Bouwman (Nederland, 1981)
Uit liefde voor de verf ontstaan de werken van Rob Bouwman. Vanuit een steeds ander perspectief reflecteert zijn werk op de schilderkunst en het schilderij op zich. Hij zet dweilen en zwabbers, bezems en stoffers, anti-slipmatjes in als gereedschap. Zijn zoektocht is er één van materie -hoe vallen kleurovergangen, hoe verhouden verfstreken zich onderling? Bouwman streeft naar overgangen die extreem vol zijn van kleur en subtiel in elkaar overgaan. Zijn recente werk omvat ook ruimtelijke installaties die monumentaal zijn en tegelijk handzame eenvoudige constructies.
Maria Ikonomopoulou (Griekenland, 1961)
"My work blends photography and handwritten texts with a range of techniques related to Folk Arts, like embroidery and paper cut outs. The use of traditional techniques does connect with the fundamental questioning of the balance between the collective and the individual that my work is about.
The project ‘Growing Care’ observes the edges of public space. In various cities I photograph wall gardens and flowerbeds that are individually take care of and donated to the public space. These documents are then transformed into installations called 'City Flowers."
In See Like Buy zijn 6 werken op papier uit de Growing care serie te zien.
Johannes Langkamp (Duitsland, 1985)
In zijn videowerk onderzoekt hij het medium film en de waarneming van de werkelijkheid, dit meestal ironisch en met een verrassend moment voor de kijker. Johannes Langkamp experimenteert met de instellingen en de beweging van de camera als ook met het perspectief. Hij benut de mogelijkheden van de normale videocamera en de videofunctie van de smartphone. De camera zelf wordt de belangrijkste acteur – en de manier waarop deze de werkelijkheid opneemt en weergeeft het eigenlijke thema.
Zijn werk draait om het speelse onderzoek van het medium video.
Berenice Staiger (Duitsland, 1976)
Berenice Staiger gelooft in een actieve rol van de toeschouwer. Kijken zelf is een creatief proces, net zoals het tekenen. Haar tekeningen zijn gelaagd, de verschillende lagen kunnen symbool staan voor de verschillende lagen van een identiteit van een persoon. Staiger gebruikt het thema van versluieren, bedekken en maskeren om te onderzoeken wat het object verbergt. Ze maakt vooral grootschalige tekeningen en combineert verschillende materialen zoals potlood, aquarel,acryl inkt, oostindische inkt, acrylverf, houtskool, conte, pastelkrijt, oliekrijt en viltstift. Deze afwisseling geeft een extra spanning aan haar tekeningen.