Samenvatting van 'Culturele diversiteit bij podia. Diversiteit, competentieontwikkeling, programmering en publieksopbouw'
door Ria Lavrijsen (1954-2005)
Zowel de ontwikkeling van de podiumkunsten, als het potentiële publiek dat voorstellingen bezoekt, zijn sterk in beweging. Door de grote diversiteit in onder meer culturen, smaken en artistieke voorkeuren, ontstaan er een veelheid aan kunstvormen, traditioneel en hybride, voor steeds gevarieerdere doelgroepen. Toch is deze groeiende diversiteit niet vanzelfsprekend. Vaak is een duidelijk commitment van culturele instellingen als theaters, festivals en concertzalen nodig om op een constructieve wijze met deze uitdagingen om te gaan. Ria Lavrijsen behandelt in haar artikel verschillende aspecten van diversiteitsbeleid voor podia: welk commitment en competenties zijn hiervoor nodig?
De diversiteitsspecialist Marilyn Loden laat in haar ‘Diversity Adoption Curve’ zien op welke verschillende manieren mensen omgaan met veranderingsprocessen, in het bijzonder op het gebied van diversiteit. Sommigen zijn gericht op innovatie en vernieuwing, anderen houden alles het liefst bij het oude. Weer anderen zitten daar tussenin. Bij het diverser maken van een organisatie is het daarom belangrijk commitment te genereren. Het gaat daarbij om zaken als programmering en publieksopbouw, maar bijvoorbeeld ook over thema’s rond personeel en middelen, en het onderscheid tussen professionele kunst en amateurkunst.
Als er eenmaal draagvlak is ontstaan voor diversiteitsbeleid, is het belangrijk om interculturele competentie te ontwikkelen. Belangrijke aspecten hiervan zijn het verwerven van kennis van andere culturen en het gezamenlijk formuleren en realiseren van doelen. Verder is het essentieel om uit te gaan van kansen in plaats van belemmeringen.
Lavrijssen benadrukt bovendien de noodzaak om professioneel met diversiteit om te gaan. Het gebruik maken van zelforganisaties ombepaalde doelgroepen te bereiken kan behulpzaam zijn, maar professionele kennis en ervaring moet vaak eerder bij organisaties als Cosmic, Dunya en InterArt worden gezocht. Onder professioneel werken valt ook het contact zoeken met tot nu toe onbekende netwerken en het investeren in (soms minder ervaren) allochtoon talent. Ook is het soms een goed idee om ‘ambassadeurs’ in te zetten, personen (zowel allochtoon als autochtoon) die toegang hebben of kunnen creëren bij bepaalde doelgroepen.
Sleutelbegrippen in het diversiteitsbeleid voor podia zijn: samenwerking, professionalisering en competentieontwikkeling. Voor de laatste twee aspecten zou het wellicht een goed idee zijn als er een fonds zou komen van waaruit coachings- en leertrajecten worden gefinancierd, binnen en buiten de gevestigde instituties. Zodat de professionaliteit in diversiteit de aandacht krijgt die het verdient.
In het bijgesloten document vindt u de tekst van Ria Lavrijsen, CULTURELE DIVERSITEIT BIJ PODIA.
Ria Lavrijsen heeft een belangrijke rol gespeeld in het ' diversiteitsdenken' in de culturele sector, ter nagedachtenis In Memoriam Ria Lavrijsen.