Gons: "Wat is dit nu? Hij zit gewoon lachend op zijn fiets? Nooooooou dit kan toch niet na meer dan 300 kilometer?"
Den Bakker: "Ik ga even uit het raam hangen hoor."
Gons: "Wat gaan we nou krijgen?"
Den Bakker: "Ongehoord, Tomas."
Gons: "Tien minuten is lang hoor, ga maar es 10 minuten met je vinger tussen de deur zitten, dat is pas lang!"
Den Bakker: "Dat is gewoon de hele week op de 13 of de 14 op kop boren."
Gons: "Zie hem achterstevoren op zijn fiets nog met alle wilskracht uit zijn lijf aanharken bij dat laatste wiel, schitterend!"
Den Bakker: "En dan zegt ie: Potverdriedubbeltjes, dat gaat me niet nóg een keer gebeuren"
Gons: "Dan kan je 1000 keer Eddie te Rietstap heten maar nog word je er gewoon afgepierd hier hoor."
Den Bakker: "Zelfs als er geen wind staat, waait het er."
Gons: "Ja, ga nog even je broek goed doen, knakworst. Daar ging ie bijna."
Den Bakker: "Je hoopt de hele tijd dat het gebeurt. Dan gebeurt het en dan denk je: 'Dit kan niet, dit is onmogelijk'."
Gons: "Ja hoor, ze zitten weer te bellen met die oortjes. Ik wil wel eens weten wat voor een telefoonrekening ze hebben."
Den Bakker: "Tja, de een is een stilist, de ander knakt gewoon z'n fiets in tweeën."
Gons: "Kijk hem nou fietsen, hij gaat zijn remkabels op eten."
Den Bakker: "Oh gelukkig! Hij schakelt weer naar het binnenblad. Dan begrijp ík het ook weer."
Gons: "Zeg Den Bakker, ga jij het Kastelenboek nog opeten?"
Den Bakker: "Ik ga hem er op leggen. Ja zeg, eerst mijn bordje leegeten en dan als een nat washandje de coalitie op de kant zetten als de wind schuin van achteren komt."
Tot zover...