Het werk maakt deel uit van de grote serie werken op paneel voor het omvangrijke project waar Elisa Pesapane in 2009 mee gestart is: CONTEMPORARY ICONS.
Over de kunstenares
Elisa Pesapane (1979) studeerde in juni 2004 af aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en in 2008 in Italiaanse letterkunde aan de Universiteit Leiden. Naast het ontplooien van haar eigen vrije werk is Elisa Pesapane actief als (Fashion) illustrator, portretschilder en maakt zij ook wandschilderingen. Als dochter van een Nederlandse vader en een Italiaanse moeder draagt zij twee geschiedenissen met zich mee. Twee plaatsen waarmee ze een bloedband heeft en geen een waarvan ze volledig onderdeel is. Haar tweetaligheid is haar grootste cadeau en haar grootste verdriet. Dit gegeven staat aan de basis van al haar denken en handelen. En hierdoor ook aan de basis van haar schilderen. Van alle zaken die haar inspireren maakt zij een personage, attribuut of setting. Alsof zij onderdeel waren van een toneelstuk. Alles heeft zijn plek en functie als onderdeel van het grotere geheel. Zij worden een karikatuur van henzelf, net als personages uit een klucht. Deze worden samen in een setting geplaatst en er wordt nagedacht over hoe dit alles op elkaar zou reageren wanneer dit de werkelijkheid zou zijn. Het zijn korte toneelstukken geschreven met olieverf. Haar werk is nauw verbonden met literatuur, erg verhalend en zij rekent tot haar voorbeelden/leermeesters evenveel schrijvers als schilders.
Het jaarthema van de Kleine Zaal gaat over de (persoonlijke) verhouding de kunstenaar tot de natuur. Opdracht is om een landschap naar hun eigen hand zetten
en een geheel eigen universum, Hof van Eden, Landschap of anders creëren, een interpretatie van je natuurbeleving.
Elisa Pesapane toont hier de levensreis van een stoet mensen die op weg zijn door het landschap van haar jeugd; de Italiaanse Alpen. Emoties en belevenissen die we tijdens onze levenswandel tegenkomen zien we hier in menselijke vorm terug, jong en oud, onderweg...Onder het toeziend oog van hun liefhebbende moederkloek, de kunstenares zelf. Petrarca beklom de Mont Ventoux, Dante de Louteringsberg in zijn tocht op weg naar Beatrice, Elisa Pesapane en haar personages zijn op hun gemak onderweg naar hun einddoel; de top van Monte Isola, bergeiland in het meer van Iseo waar het Santuario van de Madonna della Ceriola zich bevind. Wederom een landschap waar Elisa Pesapane’s persoon en creativiteit haar oorsprong vinden en een deel van haar geschiedenis verborgen ligt. Het zal een tentoonstelling worden waarbij de toeschouwer elke paar dagen iets nieuws te zien krijgt; omdat het triptiek uit meerdere schilderijen bestaat en deze niet tegelijk kunnen worden getoond, zal de kunstenares om de paar dagen voor openingstijd het triptiek openen of dichtdoen.