RAVAGE!RAVAGE!
Ravage! Ravage!, volgens VPRO's 3voor12 "de kleinzoon van Marc Almond en Pet Shop Boys", maakt naar eigen zeggen “rave-noir”: veelal up-tempo popmuziek met invloeden uit electro(clash), 'new rave', synthpop en (indie)rock. Met het ene in het drainpipe jeans gestoken been in de (vroege) jaren '80 (Soft Cell, John Foxx, Depeche Mode), het andere ferm in de jaren nu (Ed Banger, Modular, Kitsuné).
Gewapend met catchy liedjes als “Join up for the New Young Pony Club”, “BMBRJXXX” en “Last Night's Party” heeft hij het als Ravage! Ravage! geschopt tot VPRO's Hollandse Nieuwe, en heeft hij opgetreden in plaatsen varierend van über-hip (Shoreditch in London, Penis in Vagina in Amsterdam), terribly-trashy (White Trash in Berlijn, met Vicarious Bliss van het Ed Banger label), rete-commercieël (TMF PresenTed) tot ultra-gay (Cruise Control in Utrecht).
AC BERKHEIMER
Gwendolien Douglas : gitaar, zang / Valentijn Webbers : gitaar, zang / Dagmar Veenstra : basgitaar, zang / Dagmar Veenstra : basgitaar, zang / Remco Homberg : drum
AC Berkheimer (2005) is een Rotterdamse band die heftige gitaar-riffs met donkere en dromerige vocalen combineert. Je zou kunnen zeggen dat ze een shoegaze versie van The Organ of Ladytron zijn of misschien meer Electrelane vs My Bloody Valentine met de poppy kant van Sonic Youth/Polvo/Zoppo of M83, zonder de electronica.