De foto's zijn realistisch, vrouwelijk en naar binnengekeerd, Leegte figureert zelf in de foto's of gebruikt afgietsels van haar lichaam.
Ze kijkt nergens in de lens of keert zich er van af en dit veroorzaakt anonimiteit.
Alle maten van de werken hebben de menselijke maat.
Verdriet en kwetsbaarheid, haar onderwerp, zijn daardoor herkenbaar en universeel.
De beelden zijn gemaakt in de klassieke materialen steen en brons, met hun rijke geschiedenis, maar geactualiseerd. De bronzen beelden zijn poetische versies van gebruikte, uitgediende handspiegels. De spiegels met ‘haar’ laten de beweging van de emotie zien, vloeiend en kalm, uitbundig en agressief dan wel wulps en sensueel.
Het is een tentoonstelling over kwetsbaarheid, verdriet en intimiteit.