Wat je lievelingskleur is. Ik wist het nooit goed. De jongens vonden blauw of zwart, de meisjes paars of roze. 'Magenta roze' als we toen wisten hoe die knal roze heette die je altijd tegen kwam op de kermis, speelgoedwinkels en op snoepverpakkingen. Mijn lievelingskleur was vaak 'goud', maar dat is eigenlijk geen kleur, maar een reflectie. Eigenlijk is goud 'licht bruin' maar dat klinkt niet echt lekker. Heb nu nog steeds geen lievelingskleur, maar ben wel een kleur-freak. Niet zozeer wat wordt afgebeeld, maar de kleur zelf, of de combinatie van kleuren, is vaak wat me trekt in een schilderij of ‘ kunstwerk’ .
Anisch Kapoor is koning kleur. De Pont vertoonde een aardige overzichtstentoonstelling van Kapoors talent voor materiaal, kleur en vervreemding. De spiegels, de toeters en het kanon; allen even geniaal en vermakelijk. Maar waar Kapoor mij mee ontvoerde waren zijn kleuren. De overweldigende ervaring van kleur die naar mijn gevoel simpelweg niet verwerkt kan worden door de hersenen waardoor er een kortsluiting ontstaat met hallicunerende effecten. Misschien hadden de werken daarom niet voor niets de de vorm van pillen, althans, dat is dan mijn interpretatie. Een ander favouriet op dit gebied is Katharina Grosse. De Pont heeft mij voordat zij met Kapoor op de proppen kwamen al met haar doen kennis laten maken met een werk van haar in hun eigen collectie. Een werk dat voor mij bevestigde dat je kleuren ook kan proeven. Haar Solo-Expo in De Pont heb ik helaas gemist, wat een 30-gangen feest diner zal dat zijn geweest!
Maar terug komend op de kleur Magenta. Magenta is net als purper een kleur met bestaansrecht. Het heeft zijn eigen ontstaansgeschiedenis, deed mee aan het historisch-materialisme en beslist zelf wanneer het er wel of niet is (als zijnde moleculaire samenstelling).
Magenta Roze... Het is nog steeds niet mijn lievelingskleur, maar hoe Berend Otto het weet te presenteren maakte me wel erg blij.
Zelfs een kleur is gekleurd. Berend Otto nam de kleur Magenta als uitgangspunt voor zijn afstuderen aan de Rietveld academie in 2013. Een oprechte en tikkeltje brutale zoektocht. Hanne Hagenaars schreef er een kort artikel over op de site van Mister Motly op 13 augustus 2012.
Zie meer van Otto in Foam van 19 juli-10 september 2013.