“Echter, in tegenstelling tot wat Nietzsche voor ogen had, kwamen er geen nieuwe waarden in de plaats van de verworpen christelijke doctrines. Hierdoor leven we nu in een zwak nihilistische samenleving: we hebben het juk van de christelijke dogma’s van ons afgegooid, maar wat er voor in de plaats is gekomen is weinig meer dan leegte.”
Michel Houellebecq, Elementaire deeltjes, 2004. p.80
Het individu is het grootste goed van onze tijd, het is onze moderne religie. Dit geloof is een gevolg van de moderniteit; het is de vrucht van emancipatie en Verlichting. In onze tijd wordt echter steeds duidelijker dat dit individualisme een sterke keerzijde heeft, een onverwachte uitkomst. Het moderne individu is namelijk eenzaam. Een eenzaamheid die niet enkelheid of alleenheid impliceert, maar juist in de pluriformiteit kan bestaan. Het is deze veelvormigheid of misschien wel de richtingloosheid en onverenigbaarheid van de hedendaagse wereld die de moderne eenzaamheid veroorzaakt.
In de tentoonstelling moderne eenzaamheid komen verschillende facetten van het eenzame bestaan van het moderne individu aan de orde. Zoals de zoektocht naar zingeving in spiritualiteit, seksualiteit en het lichamelijke - wat uiteindelijk de leegte niet kan opvullen. De onmogelijkheid van ervaring van de ander, door de grote verschillen in leefrichtingen. Maar vooral door de instrumentele benadering van de ander, de natuur en alles wat een doel in het leven kan zijn, is de contemporaine mens op zichzelf aangewezen. De vrijheid die de moderniteit beloofde blijkt een eenzame vrijheid.