In het videowerk EYE van Yasmijn Karhof vormt de ruimte tussen twee geliefden het onderwerp. Het werk toont een man die vol aandacht kijkt naar een vrouw die zich buiten beeld bevindt. Langzaam zoomt de camera in op het oog van de man die uiteindelijk het gehele beeld vult. In het oog van de man is de weerspiegeling van de vrouw zichtbaar. We zijn getuigen van een intiem contact tussen twee mensen en tegelijkertijd beperkt in onze waarneming door de begrenzingen van het beeld.
Reflectie is iets wat ook op het werk van Zakia el Abodi van toepassing is. El Abodi verzamelt objecten in kringloopwinkels, maakt opstellingen van deze gevonden voorwerpen en fotografeert de uiteindelijke installaties. Haar eerste werk is een collage van spiegels en foto’s van vazen, waarbij hergebruik en reflectie centraal staan. Haar tweede werk is een foto, getoond op een klein LCD-scherm, die een hele zuivere compositie heeft. De sfeer is echter het tegenovergestelde van abstract, namelijk zeer verhalend, waardoor de foto bijna een film still lijkt. El Abodi studeerde in 2008 af aan de Rietveld Academie.
De twee foto’s van Mathieu Kleyebe Abonnenc zijn genomen in het tropisch woud van het Duivelseiland bij Frans Guyana. Het zijn foto’s in de nacht waar een lamp een detail oplicht of ondefineerbare plekken in het woud zichtbaar maakt. Niemandsland, ofwel om de titel van de foto’s te gebruiken Terra Nullius. Deze titel verwijst tevens naar koloniale tijden waarin het door Europese machten legaal geacht werd “ongecultiveerd land“ toe te eigenen. Kleyebe Abonnenc fotografeerde dit eiland, vanwege zijn beladen verleden, maar de beschouwer heeft slechts een vermoeden van deze geschiedenis.
Rumiko Hagiwara vestigt onze aandacht op details die we in het dagelijks leven niet bemerken. Op minimale wijze markeert Hagiwara in foto’s vijf verschillende plekken in de galerie. Hagiwara is momenteel artist in residence bij de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam.