Op 25 setember is het de beurt aan Christine Bruckmeier.
Op het moment dat je niemandsland markeert lijkt het weer te verdwijnen. Alle pogingen om het visueel te vatten zullen mislukken. Hoe kan je de focus op niemandsland leggen zonder het te vernietigen? Het is als een crime-story: het verboden verleden van mysterieuze objecten, de combinatie tussen dood en entertainment. Bruckmeier is gefascineerd door de staat van de tussenruimte als een middel voor prikkeling en dynamische ontwikkeling. Het onderzoek naar verdwenen grond in de tussenruimte is een crime story. Hoe documenteer je een dergelijk onderzoek?