Met dank aan mijn windbreaker (Paul), mijn eigen overmoed om gelijk met de kopgroep aan te zetten (volgens mij trok Paul en een van de cycloners op zijn ligstuurtje het geheel op scherp, met het hol open in wielertermen), de cycloners die me de eerste 100 km tolereerde (en ja ik hing aan het elastiek en ze reden me op de brug vlak voor het 2e CP eraf) en GPS (incl. routeverkenning via Google streetvieuw), maar natuurlijk ook het geluk van voor de buien uitrijden (pas in Culemborg echt dikke regen), de vrijwilligers met het eten (ik keek de hele tocht uit naar de pannenkoeken in Den Bosch), mijn fanclub in Utrecht en 4 paracetamol en 5 gelletjes een prachtige 20 uur en 440 km gereden!!!