Playtime!

Mime Opleiding

12 Apr 2011
17 Apr 2011

Playtime is het jaarlijkse festival van de Mime Opleiding in Het Veem Theater. Van dinsdag 12 april t/m zondag 17 april is het eigen werk van de zeven vierde jaars studenten te zien. In het randprogramma tonen studenten van verschillende kunstvakopleidingen hun werk.

Enlarge

Playtime! - By Mime AHK , found on Het Veem Theater

Programma di. 12 en wo. 13 april 20.00

Het gele huis

Anne Breure

Een lecture performance

Het Gele Huis manifesteerde zich op 26 en 27 maart 2011 voor het eerst op het Marie Heinekenplein. 47 uur lang stond er toen midden in de stad een huis. Inmiddels zijn we verder en kijken we terug op wat toen, ‘in het jaar van de schreeuw’, begon. Het Gele Huis (2010/2011) is een plek waar kunst, wetenschap, politiek en mensen in de gestalte van tal van verschillende events elkaar ontmoeten. Van performance tot politiek café. Van bibliotheek tot koffiesalon. Van lezing tot debat. Van theaterprogrammering tot expositie. Zo beweegt zij zich als platform voor ontmoetingen van ideeën. Op deze wijze wil Het Gele Huis een huis zijn voor de tijdsgeest van vandaag.

Wat je niet ziet

Fleur van den Berg

‘Ik woon hier in mijn eigen huis nooit heb ik iemand nagedaan en ik lach alle meesters uit die zonder zelfspot door het leven gaan’ Friedrich Nietzsche.

Concept en regie: Fleur van den Berg
Spel: Jan Taks, Fleur van den Berg en Arthur
Begeleiding tekst: Sarah Ringoet
Begeleiding en eindregie: Irene Schaltegger
Met dank aan: Jaïr Stranders

Gelag

Yannick Greweldinger en Dwayne Toemere

Hoe beginnen we elke dag opnieuw aan het ritueel dat ons leven is? Iedereen doet het, iedereen houdt het vol, maar wat als dat niet meer lukt? We zoeken het uit, met z’n tweeën. Zoveel als nodig is. Alle middelen zijn geoorloofd. Een obsessieve zoektocht naar gezelligheid en het breken van ijs.

Concept en spel: Yannick Greweldinger en Dwayne Toemere
Begeleiding: Fabián Santarciel de la Quintana

De Bezoeker

Erwin Boschmans

Een solo over de tocht die velen afleggen naar het onbekende. Hoe beangstigend is het om daar te zijn waar je niemand kent?

Concept en spel: Erwin Boschmans
Muziek: Yimam Yimer
Begeleiding: Yahya Gaier
Dankzij: Boubacar Bah en Christina Schutte

Schijnbeweging

Greweldinger & Toemere

We houden ons met trots staande, houden de schijn hoog. Klaar voor het teken dat het begint. Niemand die ons hier kan pakken op alles wat we niet zijn. Een voorstelling over de onverzadigbare hunkering naar perfectie.

Concept en spel: Yannick Greweldinger en Dwayne Toemere
Begeleiding: Fabián Santarciel de la Quintana en Fried Mertens

Renee Maeterlinck

Niki Hadikoesoemo

In 1919 traden de Vlaamse schrijver Maurice Maeterlinck en de toen piepjonge Franse actrice Renée Dahon in het huwelijk. Samen verbleven zij in een reusachtig kasteel te Nice. Dertig jaar later overlijdt Maeterlinck aan een hartaanval. We beleven Renée Dahon in een nacht alleen, wakker in een levensechte droom. In tekst en beeld probeert zij wat gestorven is tot leven te wekken.

Concept en spel: Niki Hadikoesoemo
Tekst: Maurice Maeterlinck
Begeleiding: Marlies Heuer
Vormgeving: Theresa Blommerde
Techniek: Guido van der Meer

Kom even zitten

Lisa Groothof, Yannick Greweldinger en Dwayne Toemere

De werkelijkheid is een herinnering aan het verleden. Een verleden waar je naar blijft verlangen. Hoe ver willen we terug? Of hoe vaak? Wat rest is de herinnering aan het moment dat alles veranderde.

Concept en spel: Lisa Groothof, Yannick Greweldinger en Dwayne Toemere

Begeleiding: Bianca van der Schoot
Geluid: Maarten Bokslag
Techniek: Tom Vollebregt en Bart van den Heuvel

Gaan

Fleur van den Berg

‘Als je je doden wilt, waarom wil je je dan niet doden, o arme ijdelheid van vlees en botten, mens geheten, zie je dan niet, dat je werkelijk, volkomen onbelangrijk bent, en als jij zo bent, o mythe, zouden dan de anderen niet net zo zijn’ Fernando Pessoa.

Concept en regie: Fleur van den Berg
Spel: Erika Cederqvist en Fleur van den Berg
Begeleiding en dramaturgie: Marijn de Langen
Begeleiding en eindregie: Jetse Batelaan
Met dank aan: Jaïr Stranders