In elke nieuwsbrief die Netwerk CS tussen 2002 en 2008 verspreidde, werd een kunstenaar geïnterviewd over zijn of haar ontwikkelingen binnen het kunstenaarsschap, vanaf 2006 zijn dit kunstenaars die deelnemen aan het programma ' Van talent naar beroep'.
juli 2006
Sigmar Vriesde is kunstenaarsmakelaar al noemt hij zichzelf liever cultuurondernemer. ‘Bij kunstenaarsmakelaar wek je de suggestie dat het over beeldende kunsten gaat. Terwijl ik de associatie wil wekken dat ik een ondernemer ben in cultuur.’ Sigmar (1967) wordt geboren in het Surinaamse Wageningen, dat ligt in het district Nickerie. In zijn kindertijd komt hij naar Nederland.
Wat voor een cultuurondernemer ben je?
‘Mijn specialisatie is zwarte muziek cultuur. Men moet niet alleen aan Rap denken, want dat is een muziekstroming. Het is meer cultuur en muziek in de breedste zin van het woord. Ik houd mij bezig met onder andere muziek, theater, dans, mode en film en dit alles is gelinkt aan de zwarte muziek cultuur.’
Waarom zwarte muziek cultuur?
‘Allereerst liggen mijn roots in Suriname in het agrarische Wageningen, ik denk dat daar de basis is gelegd. Tijdens mijn opvoeding heb ik veel cultuur meegekregen. Ook in Nederland, mijn vader was gek van muziek en had een flinke verzameling platen. Vanwege religieuze overtuigingen mocht ik op zondag nooit naar buiten. Van vader moest ik dan zijn vele lp’s schoonmaken en vervolgens de platen afspelen om te kijken of ze schoon waren. Artiesten zoals James Brown en George Clinton zijn de eersten die ik hoorde. En dit zijn ook de grondleggers van Hiphop. Al moet ik wel vertellen dat ik het in die tijd een vreselijke bezigheid vond: al die platen reinigen. Het schoonmaken en afspelen nam uren in beslag. Ik had er een gloeiende hekel aan. Toch werd later de plicht een liefde.’
Wist je toen al dat je iets met cultuur wilde gaan doen?
‘Dat weet ik niet. Ik ben op een gegeven moment wel gaan zoeken naar meer dan de muziek. Toen ben ik breakdance gaan doen. Ook ben ik me gaan bezighouden met graffiti, ik was toen veertien jaar oud. In die tijd woonde ik in Capelle a/d IJssel en was een van de eerste die zich met dit soort zaken bezighield.’
Hoe werd een graffitispuiter die zich bezighield met breakdance cultuurhandelaar?
‘Er was een punt in mijn leven dat het allemaal niet liep. Mijn opa en oma overleden en ik kreeg het benauwd in dit land. Ik moest weg en ging naar Suriname. Volgens mij wilde ik op zoek naar mijn roots. Toen ik terugkwam merkte ik direct dat de zoektocht naar mezelf nog niet was afgelopen. En trok door naar Amerika. Waar ik uiteindelijk een thuis vond in Chicago.’
Wat is er gebeurt in Chicago?
‘In Chicago kwam ik in contact met allerlei verschillende artiesten. En zo leerde ik Hiphop kennen. Op een gegeven moment was ik bij een optreden en daar had ik de allereerste flavour, die mijn passie om zou zetten in een beroep.’
Hoe bedoel je?
‘Het optreden waar ik aanwezig was, was op een bepaalde manier georganiseerd. Alles zat goed in elkaar. Daar voelde ik me goed bij. Terwijl ik wist dat Rotterdam niet zo iets had. Eind jaren negentig waren in Rotterdam geen structurele Hiphop-avonden te vinden. Toen ik dat optreden zag in Chicago dacht ik, dit moet ik ook in mijn stad van de grond krijgen.’
En toen kwam je terug?
‘Het was natuurlijk onmogelijk om direct Hiphop-avonden te organiseren. Ik ben allereerst vrijwilliger geworden bij het Internationale Film Festival Rotterdam. Bij dat filmfestival ging ik al snel van medewerker naar locatiemanager. Dit triggerde mij nog meer om iets met evenementen te doen. En zo ging ik van het ene project naar het andere. Allerlei ervaringen kruiste mijn pad. Niet lang na al deze ervaringen ben ik voor mezelf begonnen. Het gevoel dat ik in Amerika voelde kon eindelijk waarheid worden. Samen met een paar jongens organiseerden we een feest. Na het feest bleek er winst te zijn en dit geld initieerde vrij automatisch een organisatie.’
Door winst een organisatie?
Ja, zo is het gegaan. We hadden wat geld over en besloten dat te investeren in een nieuw feest. Ook kwam Rotterdam Culturele Hoofdstad 2001 eraan. Ik zag mogelijkheden. Dit kwam enerzijds door mijn drive, maar anderzijds doordat ik een tijdje meedraaide in de wereld van evenementen. Zo wist ik bij wie ik moest zijn voor ruimte, geld en dat soort zaken.’
Gebruikte je je netwerk?
‘Klopt. Ik stapte op een gegeven moment af op de directeur van Calypso en zei tegen hem dat ik een geweldige avond voor hem in petto had. Ik wist dat Calypso de centrale plek zou zijn tijdens culturele hoofdstad. Daar moest ik dus iets organiseren. De directeur van Calypso geloofde erin. Toen heb ik speciaal voor culturele hoofdstad een jaar lang Hiphop-avonden georganiseerd. Het werd een succes.’
Toch is het niet alleen muziek waarmee je bezig bent in de zwarte muziek cultuur. Je bent onder andere bezig met theater. Hoe ben je daar terechtgekomen?
‘Dat kwam mede door de Calypso avonden. Naast Hiphop muziek waren er avonden met dans, film, graffiti, exposities en theater. Hiphop is meer dan de billen die op MTV te zien zijn. Ook ben ik een tijd alleen met theater bezig geweest. Onder andere bij de productie ‘ De Tranen Van Den Uyl’, een theatrale herdenking van de 8 decembermoorden in Suriname. Parlementariër John Leerdam vroeg mij om als productieleider aan de slag te gaan. Deze productie was een geweldige. Ik kon samenwerken met onze toekomstige minister-president Wouter Bos. Maar dit toneelstuk heeft ook mijn positie binnen de Surinaamse gemeenschap verstevigd. Mijn handelen als cultuurondernemer is altijd op vertrouwen gebaseerd. Dit vertrouwen is binnen de Surinaamse groep belangrijk en dat heb ik door ‘De Tranen Van Den Uyl’ van de gemeenschap gekregen.’
Wat zijn je toekomstplannen?
‘Toen ik in Amerika was, kwam ik vaak in de Nuyorican: een plek waar zwarte muziek cultuur in zijn maximale vorm wordt gemanifesteerd. Hoe ik cultuur graag zie, gebeurt daar. Ik wil zo een plek in Rotterdam creëren.’
Hoe ga je dat doen?
‘Mijn aanpak is dat ik door mijn werk en ervaringen eerst mijn naam wil vestigen. Zodat men in mij gaat geloven en in mijn toekomstige plannen wil investeren. Op welk termijn ik deze plannen kan realiseren weet ik niet. Zodra de kans zich voordoet, zeg ik dan maar.’
Ben je momenteel al bezig met de aanpak?
‘Ik ben nu inderdaad al met mijn toekomst bezig. Samen met Nighttown organiseer ik om de twee maanden de avond ‘It’s my Afro Steppin’. Dat is een concept waarbij de zwarte muziek cultuur naar voren wordt gebracht. Zo komt er met North Sea Jazz Festival een dansavond. We hebben een ondertussen een rijk programma kunnen creëren met onder andere Bilal, Anthony David en Caprice. Ook treden de dj's DJ Zoe, Cutnice, Codered en Naem op. Er zal ook een expositie en Soul-Food aanwezig zijn. Ik ben dus hard bezig.’
It’s my Afro Steppin zal op 15 juli 2006 plaatsvinden in Nighttown Rotterdam.
Contact Sigmar Vriesde per email sigmar67@hotmail.com.
Voor meer informatie over het project 'Van Talent naar Beroep', klik hier.