Speaking Out Loud richt zich op de processen van zowel “thinking out loud” als “speaking out loud”. “Thinking out loud” beschrijft het associatieve, dynamische en vaak ongecontroleerde proces van
tegelijkertijd spreken en denken over een bepaald onderwerp. We denken vaak “hardop” om een suggestie te doen, een idee of gedachte te opperen zonder meteen iets vast te willen leggen. Speaking Out Loud is een pleidooi voor dit vrije en creatieve gedachtenproces met kunstwerken die een speelse en verrassende
taalervaring bieden. Dit gebeurt kort gezegd door scherpzinnige taaloefeningen van taalmetamorfosen en -wisselingen.
Luid denken toont weerstand en ontsluit het bestaan van alternatieve zienswijzen. Als democratische verrichting fungeert het als een hoeksteen van de samenleving. Hierdoor bevordert de tentoonstelling het idee van wrijving, onenigheid en debat als belangrijk onderdeel voor het vormen van een samenleving. In het licht van vertegenwoordigde democratieën, lage opkomsten bij verkiezingen en de in toenemende mate gelijkstelling van levensopvattingen, roept Speaking Out Loud op om actief deel te nemen in het debat. Het verkent de ondermijnende krachten van de gesproken of geschreven tekst en ontmaskerd het inflatoire en cultureel geïmpliceerde gebruik van woorden en formuleringen.
De kunstwerken in de tentoonstelling behandelen de onderdelen spreken, lezen en schrijven. Ze reflecteren en benadrukken voornamelijk de 'performatieve' kwaliteiten van de taal en onthullen zo een sterke en onscheidbare verbinding tussen de betekenis van woorden en degene die ze gebruikt. De bekende schrijver Paul Auster vatte de handeling van spreken als volgt samen: “Woorden komen eruit, vliegen door de lucht, leven gedurende een moment en gaan dood. Is dat niet vreemd?” De tentoonstelling richt zich op observerende en reflecterende wijze op de vloeibaarheid en dynamiek van taal en betekenis.
In deze vloeibare staat dansen en vliegen de woorden. Ze maken zo een dialoog mogelijk tussen het kunstwerk en de kijker/luisteraar en starten daarmee een reeks van voortdurende interpretaties. De tentoonstelling presenteert voornamelijk werken in de Nederlandse en Engelse taal. Daarmee wordt ook gereflecteerd op een wereld waarin grote afstanden relatief snel worden overbrugd maar waarin taal een”multivalent” systeem blijft.
Lijst van werken:
Insults and Praises by Tim Etchells (UK) en Vlatka Horvat (CRO)
A New and Exciting Experience by Mukul Patel (UK) en Manu Luksch (AT)
Good and Evil van Charles Sandison (UK)
Interpreters van Christoph Keller (DE)
Time Based Text van Jaromil (IT) en Jodi (NL)
Gate peepin' en Misspelling Generator van Linda Hilfling (DEN)
Horde van KH Jeron (DE), in samenwerking met Dr. Dominik Kuropka
A Conversation Piece van Tudor Bratu (RO)
Text en Semiotic Collider van Michael Hoepfel (DE)
The Voice Knitting Collection van Trikoton (DE)
Explicit Content Only van Evan Roth (US)
Openingstijden: di t/m za en elke 1e zondag van de maand + 7 december en 4 januari van 1300 – 1800 uur. Het NIMk is dicht voor publiek van zondag 21 december t/m 1 januari 2009.
Toegang 4,50 (2,50 met korting). Met Museumjaarkaart gratis toegang.
Met dank aan:
Met dank aan het Goethe Instituut Amsterdam, BeamSystems en Jacot Audiovisueel
