Philip Otto Runge en Matthew Barney met hun bijzondere kleuren en voorliefde voor ornamentele choreografie zijn even dichtbij als "het molletje" en de eerste disneyfilms als Fantasia en Bambi (bekijk in deze laatste film -in de oorspronkelijke versie uiteraard- bijvoorbeeld de prachtige regensequentie aan het begin: te zien is hoe de makers zich nog minutenlang konden verliezen in het verbeelden van natuurlijke fenomenen).
Ook de jeugdige interesse in de natuurwetenschappen die de oorspronkelijke Duitse romantici kenmerkte is in het werk van Dunn terug te vinden. De dubbele helixen van het DNA hangen als feestelijke rood-witte slingers in het beeldkader. Een uil die uit een wolk van losse veren bestaat gedraagt zich als een school glinsterende vissen die gezamenlijk één vorm en één beweging zijn. Van een kleine vlinder worden de torderende vleugelbewegingen zo precies geanimeerd dat je je in een natuurfilm waant. Het populaire cliché dat de analogie tussen atoomsystemen en sterrenstelsels bejubelt, wordt in het werk van Dunn aan een eigenzinnig beeldend onderzoek onderworpen. Dat daarbij alle verschijnselen op hun eigen schaal een nieuwe, eigen dynamiek vertonen maakt haar werk ongelofelijk rijk. Zilveren wybertjes die samen ijskristallen vormen dansen in steeds wisselende formaties en patronen over het beeld alvorens tot de ijsvlakte te bevriezen waarop witte en zwarte zwanen op hun beurt een laatste ballet opvoeren. Daarna stijgen ze een voor een, als omgekeerde sneeuwvlokken, ten hemel op.
De schelle synthesizer scores die Dunn tot voor kort zelf onder haar films speelde gaven haar werk een bittere ondertoon. De desolate sfeer en de verveling die er op een of andere manier uit opklonk, maakte dat je je ondanks de geavanceerde beeldtaal onontkoombaar in een Amerikaanse tienerkamer bevond. In haar nieuwste films, die ze tijdens een werkperiode in de Rotterdamse kunstenaarswerkplaats Kausa Australis opnam, begeleidt ze zichzelf met zacht geneurie en gefluit.
Dunn's solotentoonstelling in W139 bestaat uit een keuze van haar tekeningen en films uit de afgelopen vijf jaar. Ook zullen er decors en figuren die zij voor haar animatiefilms gebruikt te zien zijn. Naast dit bestaande werk zal zij voor deze tentoonstelling ter plekke een nieuwe korte film opnemen. Het wordt een stop-motion ballet animatie gebaseerd op foto's van jonge danseressen in een decor dat voor deze film in W139 wordt opgebouwd en tijdens "Distinguished by the swans" te zien is.
Opening Hours
maandag t/m zondag 11:00 - 19:00 uur
Tijdens opbouw nieuwe tentoonsteling maandag t/m zondag 11:00 - 18:00 uur
Opening 13 maart 21:00 uur
Voor meer informatie zie de website.