Was eigenlijk nog niet klaar voor de start. Na eerst samen met Michael alle deelnemers te hebben 'gestempeld' , wil ik nog wat kleding uittrekken. Michael roept te snel 'We zijn gestart!! ' Ik grijp m'n rugzak, spring op m'n fiets, duik in 't 1e achterwiel dat ik zie, maar de 'ongelukkige'(wie?) voor me rijdt keihard tegen een paal bij een wegversmalling. Ik zwiep er nog net omheen, en roep: 'jongens wachten !!' De ongelukkige zegt dat alles in orde is, ondertussen ontstaat er 100m voor me al een kopgroep. Ik moet echt even boven de 50 rijden om in 't wiel van Bram H. te komen, die nog wat achter de kopgroep rijdt. We sluiten aan.
Dit gedeelte heb ik goed verkend, ik zie Michael de 'short-cut' nemen in Uithoorn, ik wil volgen, maar zit ingesloten en besluit met de groep mee te rijden. De grote groep neemt echter niet de weg, die ik zo goed verkend heb, ik zie Danny een andere weg nemen en ik ga er vanuit dat Michael ook via Nieuwveen rijdt(een nadeel van goed verkennen is dat je denkt dat dat de enige goede weg is). Ik besluit in de remmen te knijpen en om te draaien, ik rijd langs riviertje ri Nieuwveen, de twijfel slaat toe: niemand voor me , niemand achter me. Besluit dan maar m'n eigen race te rijden, probeer me niet op te blazen, ben redelijk snel in Nieuwveen en hoor een stem:' He Frans!! ', 't is Danny, op zoek naar de juiste weg. Ik zeg dat ik de kortste route naar Rotterdam weet, met 35/36 km/u rijden we links langs 't Aarkanaal ri Alphen ad Rijn. Even daarvoor zien we de kopgroep rijden op 200m, die helaas wat harder rijdt. We zien ze bij Boskoop de brug oversteken, hopelijk zien ze ons niet, anders versnellen ze misschien nog .
Waddinxveen, Nieuwerkerk ad IJssel, als 2 oude kamikazen rijden we Rotterdam binnen, Danny geniet van de frisse lucht in 't Kralingse bos, na 2 maanden Buenos Aires. Ik weet gelukkig goed de weg en rijd meteen naar CP 1, waar de kopgroep net pas gearriveerd is, fotootje, snel door naar CP 2. Goed om Bep weer te zien in z'n sfeervolle huisje. De haast zit er nog goed in bij de kopgroep: pasta , pissen en wegwezen.
Danny twijfelt nog bij de maastunnel, maar besluit toch maar de trein te nemen(Hij heeft de laatste maanden in Z-Amerika niet meer gefietst)
Zeeland, here we come!!!
We zijn nog ongeveer met 14 man. Michael lijkt mentaal al bij z'n schoonouders in Middelburg, kiest z'n eigen route. We komen op een mooi fietspad, voorheen een tramlijn tussen Spijkenisse en Hellevoetsluis, de eerste fietslichten gaan aan.
De lelijke valpartij in Hellevoetssluis lijkt snel vergeten: 5km verderop, bij de oplopende Haringvlietdam kan ik de versnelling van de Cyclonen niet volgen. CP Stellendam met o.a. Ashley staat onder zware druk, Bart van Orsouw rijdt lek, ik moet verder en probeer nog bij de kopgroep te komen, wat net niet lukt. 5 km verderop, op een recht donker weggetje richting Ouddorp, hoor ik links van de N-weg mensen roepen, ik zie lichtjes waar fietsers bij lijken te horen. Zijn 't de fietsers die ook gelost zijn achter me? is 't de kopgroep?Was er misschien nog ergens een checkpoint?Ik kan er niet bij komen en rijd me vast in Ouddorp.
2e grote fout die ik maak in de race: ik had iets eerder via een viaduct onder de N-weg nog bij de kopgroep kunnen komen.
Ai, nog zeker een dikke 50 km ri Middelburg, heb inmiddels erge dorst, last van m'n rug. Ik besluit toch maar met een vaartje van 30-32 km/u door te rijden, probeer de spieren wat te rekken op de fiets. Wie weet krijgt de kopgroep nog met lekke banden te maken, of anders word ik wel ingelopen door de achtervolgers. Ik rijd over de Brouwersdam, langs Port Zelande, 't is pikkedonker: om de fietsbordjes te kunnen lezen, til ik mijn fiets op, om met de voorlampen de plaatsnamen te zien. Ik rijd lange stukken op de witte strepen van de donkere fietspaden.
In mijn eentje ben ik Goeree Overflakkee overgestoken, rijd nu over Schouwen- Duivenland langs o.a. Burgh-Haamstede. Eigenlijk gaat 't nog wel lekker, verder over de stormvloedkering in de Oosterschelde, langs Neeltje Jans: ik proef 't zout van de zee op m'n lippen. Ik raak in een soort trance, 't kost me niet heel veel moeite. Inmiddels heb ik Walcheren bereikt. Middelburg nog maar 16km, achter en voor me nog steeds geen fietsers te bekennen. Voor en in Middelburg weet ik redelijk de weg, ik fiets makkelijk naar CP1 en gelukkig is daar iemand van de Rotterdamse Fietskoerier, die me naar CP 2 brengt. Veel verbaasde gezichten kijken me aan, ik heb geen tijd te verliezen: sticker, water ,brood, banaan, soep, snicker. Truitje aan, we moeten weer gaan!
Wil je een snelle fietser in je familie; noem je zoon Bram: Bram de Vlieger, Bram de Vos, Bram Haegens, Bram Tankink.
De Cyclonen doen 't meeste kopwerk. In Goes worden we aangehouden door de politie: Zeeland is in rep en roer. Ook in Burgh Haamstede is een groep fietsers gesignaleerd die de fietspaden negeren en nu rijden jullie hier in Goes over de grote weg.
We rijden steed dieper de nacht in, de plaspauzes worden talrijker. Ben wel blij dat ik m'n rugzak met extra kleding en energierepen heb meegenomen, 't koelt nu flink af.
Op elke brug of viaduct lopen m'n benen vol, en moet ik lossen, maar weet gelukkig toch iedere keer weer aan te sluiten. Breda-Noord wil je inderdaad niet terug zien(Breda-centrum is overigens wel de moeite waard), maar elke onderbreking is voor mij prettig. 1 Cycloon(wie?) stopt er mee, Nick rijdt nog door.
Het wordt weer licht. We zoeken een fietspad langs een oude spoorlijn van Raamsdonkveer naar Den Bosch ,ook wel 't halve zolenpad genoemd. De eerste ,lichte regen valt. Mathijs krijgt 't op z'n heupen en begint aan kop te sleuren met 36/37 in 't uur, ik los, zie de groep voor me al snel kleiner worden, ik kan niet harder meer dan 25. Een plaspauze of 'weg zoeken', wordt weer eens mijn redding, we rijden nu gelukkig iets rustiger Den Bosch in.
Den Bosch blijkt inderdaad een heel fijn, warm CP. We nemen de tijd. Ik voel, ondanks m'n slasausbenen, dat ik A'dam wel moet kunnen halen.
Na Den Bosch rijd ik met Eddy rustig door naar Utrecht, Eddy neemt me wel steeds meer op sleeptouw. Op een of andere manier(o.a. door de veerpont) blijven we de 6 in 't vizier houden, in Utrecht treffen we ze ook nog aan, maar om dan nog met ze mee te gaan zou zinloos zijn.
Langs 't Amsterdam-rijnkanaal waait de wind steeds harder, 't enige wat ik zie, is 't achterwiel van Eddy. De regen maakt me eigenlijk niet zo heel veel meer uit, 't wordt wel wat koud. Eddy moet zich nog inhouden, ik kom nauwelijks vooruit in Amsterdam, maar we zijn er !!! 440 km op de teller.
Achteraf wordt de race steeds mooier.
Kees en iedereen, heel erg bedankt voor de organisatie en 't vele werk.
Tot volgend jaar !
