De Appel exploreert in het najaar van 2007 een onbekend aspect van Borremans' oeuvre, namelijk de films waaraan hij sinds enkele jaren in alle stilte werkt. Een 'scoop' aangezien Borremans in een interview met journaliste Els Fiers in 2005 (Metropolis M, oktober-nummer) nog zei: 'Een schilderij is geen stilstaand beeld: het beweegt, het is een aanwezigheid. Film is wel iets waar ik nog zou mee willen experimenteren. Ik overweeg het ook, maar misschien toon ik het nooit.' De presentatie in de Appel - van 8 september tot 4 november 2007 - is Borremans' eerste solotentoonstelling in Nederland, maar geldt tevens als de internationale première van zijn filmisch werk. De tentoonstelling reist in januari 2008 verder naar de ruimtes van medeorganisator het Centro de Artes Visuais (Coimbra, Portugal, 21 januari - 20 april 2008). Bij de tentoonstelling verschijnt een omvangrijke catalogus uitgegeven door CAV Coimbra, de Appel en Hatje Cantz.
Michaël Borremans
"Veldwerk"
Insinuatie en suggestie zijn de voornaamste wapens van de Belgische kunstenaar Michaël Borremans (Geraardsbergen, 1963). Hoewel oorspronkelijk opgeleid tot fotograaf en graficus, hanteert Borremans sinds het midden van de jaren negentig hoofdzakelijk kwast en penseel en maakte hij naam met absurdistisch-onheilspellende tekeningen en geheimzinnige-verleidelijke schilderijen. Hij positioneert zichzelf in een lange kunsthistorische traditie (Goya, Courbet, Manet) en tracht hedendaagse concepten en gevoelens in een klassiek georiënteerde schilderstijl tot uitdrukking te brengen. Borremans geniet inmiddels internationale bekendheid met zijn tekeningen en schilderijen die ondermeer te zien waren tijdens solotentoonstellingen in het Museum Für Gegenwartskunst in Basel (2004), het S.M.A.K. in Gent (2004), het Cleveland Museum of Art, Ohio (2004) de Parasol unit foundation in Londen (2005) en The Royal Hibernian Academy, Gallagher Gallery, Dublin (2005) en La Maison Rouge in Parijs (2006).