Huid is een omhulsel en beschermt tegen invloeden van buitenaf. Het is de grens tussen wat binnen is en wat buiten moet blijven. Behalve dit heeft huid ook een functie in de communicatie. De tastzin maakt het mogelijk om te voelen en de huid zelf geeft allerlei informatie over hoe we ons voelen. Kleding en ons huis vervullen dezelfde functies en zou je als tweede huid kunnen zien. Het fysieke huis als tweede lichaam met muren die de plek afbakenen waar het kwetsbare, fragiele mag bestaan.
Mijn voorkeur gaat uit naar het hergebruiken van materialen zoals bijvoorbeeld dweilen, schoonmaakdoekjes en theezakjes. Enerzijds omdat ik het een goed principe vind ogenschijnlijk nutteloze of afgedankte materialen opnieuw te gebruiken. Anderzijds krijgt het werk hierdoor een persoonlijk karakter.
Ik vind het belangrijk dat mensen zich kunnen verbinden met de verstilling, fragiliteit in en van het werk. Ik hoop dat men op die manier in contact komt met waarden die meer naar binnen gericht zijn, de innerlijke belevingswereld. Daarom probeer ik in mijn vormen niet te eenduidig verwijzen naar een externe realiteit. De eenvoud in het beeld en de persoonlijke, emotionele interpretatie daarvan is iets waar ik ook naar op zoek ben in mijn beelden.
Huid speelt ook een essentiële rol in het maakproces. Het fysieke in de huid kruipen zowel letterlijk door een huid te creëren, als figuurlijk door op te gaan in de handeling. Zo kom je makkelijker los van je gedachten, waardoor er meer ruimte ontstaat voor het woordeloze en het onverwachte.
Bron:ingevanderven.nl