Tegenovergesteld aan het Abstract Expressionisme of de Informele kunst wordt binnen deze ‘Cold Abstraction’ ieder spoor van handeling verbannen en gezocht naar een zo onbeïnvloedbare manier om de intrinsieke waarden van kleur te laten zien.
In contrast met deze ‘Cold Abstraction’ ontbreekt in het werk van Jens Wolf de typerende ‘ideale’ perfectie. Het berkentriplex met zijn aders en knoesten dat Wolf gebruikt als ondergrond werkt als contrast met de geometrische vormen. De citaten uit het werk van Frank Stella, Jozef Albers en bijvoorbeeld Kenneth Noland zijn nog wel herkenbaar maar door de houten ondergrond hebben ze letterlijk een huid gekregen die een ruis oplevert en iedere vorm direct van diepte en ruimte voorziet.
Typerend voor Hard Edge Painting is dat met harde kleuren iedere vorm van illusie of diepte vermeden wordt. Deze noties van Harde Edge Painting komen terug in het werk van Wolf als citaten. In plaats van de pure harde kleuren gebruikt Wolf metaalverf om de hardheid en illusieloosheid weer te geven en breekt hij lijnen abrupt af. Wolf breekt met de ‘ideale’ vormen van de ‘Cold Abtraction