De koekjes waren zo enorm lekker, dat ik de serveerster vroeg naar het recept. De serveerster fronste haar wenkbrauwen en zei: "Ik ben bang dat ik het recept niet zomaar kan geven, maar u kunt het wel kopen."
Ik vroeg haar hoe duur het recept was en ze antwoordde: "Slechts twee vijftig. Heel goedkoop."
Ik was het met haar eens en ik vertelde haar dat ze het bedrag wel op de rekening kon zetten. Toen ik een maand later de afschriften van mijn creditcard kreeg, kon ik mijn ogen niet geloven. De rekening van Neiman-Marcus was 285 dollar! Toen ik bij de specificatie keek, zag ik staan waarom de rekening zo hoog was: "recept chocoladekoekjes: 250 dollar".
Ik belde meteen met de klantenservice van Neiman-Marcus en vertelde ze dat de serveerster het had gehad over "twee vijftig", wat volgens mij zeker niet "tweehonderd vijftig" betekent in watvoor redelijke interpretatie dan ook.
Neiman-Marcus weigerde me om geld terug te geven. Want, zeiden ze: "Het is niet ons probleem wat de serveerster tegen u gezegd heeft. U heeft het recept al gezien. We denken er niet over om u uw geld terug te geven."
Ik legde de dame van de klantenafdeling het een en ander uit over de wetten van Texas met betrekking tot fraude en ik dreigde er op een gegeven moment mee om Neiman-Marcus aan te klagen, maar ik kreeg domweg te horen: "Doe wat u niet laten kunt, maar doe geen moeite om uw geld terug te krijgen."
Op dat punt zei ik:"Okee jongens. Jullie hebben mijn 250 dollar en ik ga nu 250 dollar plezier halen uit mijn geld." En ik vertelde de vrouw aan de andere kant van de lijn dat ik het recept ging rondmailen naar iedere koekjesliefhebber in de Verenigde Staten. Gratis. Ze antwoordde: "Ik zou liever zien dat u dat niet zou doen."
Ik zei haar dat ze daar dan maar eerder aan had moeten denken.
Dus hier is het recept. Geef het alsjeblieft door aan zoveel mogelijk mensen. Ik heb er 250 dollar voor betaald en ik wil niet dat Neiman-Marcus er ooit nog een cent aan verdient.
Neiman-Marcus chocoladekoekjes:
180 g boter of margarine, 60 g suiker, 70 g rietsuiker, 1 zakje vanillesuiker, snufje zout, 1 ei, 150 g bloem, 60 g maizena, 1 zakje backin, 200 g pure chocolade, in stukjes.
De boter met de kristal-, de riet- en de vanillesuiker en het zout schuimig kloppen, het ei erdoor roeren. Bloem, maizena en Backin door elkaar mengen, zeven en met de stukjes chocolade door het botermengsel roeren. Het deeg afgedekt een uur in de koelkast laten rusten.
Steeds van een volle theelepel deeg een balletje vormen, de balletjes 5 cm uit elkaar. Ongeveer 15 minuten in de oven (175 graden).