polycentrische rechtspraak
Amsterdam 2.0 is geen stad. Het is een rechtskundig systeem waaruit vele verschillende steden kunnen voortkomen. Het is het besef dat een wereld waarin regels en wetten algemeen zijn een wereld voor niemand is. Amsterdam 2.0 maakt het mogelijk dat volstrekt onvergelijkbare steden, met hun eigen set van regels, naast en door elkaar kunnen bestaan. De enige basisregel - vastgelegd in de grondwet van Amsterdam 2.0 - is dat de burgers van de ene stad die van de andere niet hun wil met geweld kunnen opleggen.
Amsterdam 2.0 is een casco frame waarbinnen vele verschillende juridische systemen tegelijkertijd en op dezelfde plaats actief kunnen zijn. In deze tijd van een falende politiek en krampachtige politieke correctheid creëert een dergelijk gedecentraliseerde en polycentrische constellatie ruimte voor de nodige leefexperimenten en overlevingsstrategieën.
Alhoewel de theoretische schoonheid van polycentrische rechtspraak door bijna iedereen gewaardeerd kan worden, blijft het toch lastig je een voorstelling te maken van de praktische werking van Amsterdam 2.0… althans, zonder concrete voorbeelden. Als het idee van Amsterdam 2.0 in staat moet zijn mensen te inspireren, dan kan het niet zonder een reeks tot de verbeelding sprekende voorbeeldsteden.
Deze constatering heeft geleid tot de uitnodiging aan een vijftal auteurs* om verhalen te schrijven binnen het raamwerk van de grondwet van Amsterdam 2.0. Verhalen die ons een beeld scheppen van het leven in de verschillende 400 steden met hun volstrekt uiteenlopende regelsystemen.
Op basis van deze verhalen zijn vervolgens vijf beeldopdrachten gegeven om de levensvatbaarheid van de visie van Amsterdam 2.0 te testen. Opdrachten die hebben geleid tot vijf verschillende projecten die de steden exploreren en ondervragen.
De opdrachten zijn gegeven aan:
Kasper Andreasen & Tine Melzer — Leap City and City of Departures
Henk Bultstra en Jaakko van ‘t Spijker (SPUTNIK) — City of Homeless Pigeons
Elma van Boxel & Kristian Koreman (ZUS) — City of Inverted Space
Sung Hwan Kim & the lady of the sea — City of Falling Everything
Joke Robaard — City of Cards
Ondanks dat de projecten onderling sterk verschilden hadden zij toch iets gemeen: ze beschreven stuk voor stuk persoonlijke zoektochten door een voor iedereen onvoorstelbare maar toch reële situatie. Het was waarschijnlijk ook de enige manier om wegwijs te worden in een stad waarin het kompas van routine en vanzelfsprekendheid verloren is. Om de situatie van Amsterdam 2.0 te begrijpen moet je haar simpelweg betreden.
- Een aantal projecten waren gebaseerd op verhalen van Nick Barlay, Tim Etchells, Tom McCarthy, Arjen Mulder en Maaike Post, en Dirk van Weelden. Deze verhalen kwamen tot stand op uitnodiging van Nio en Perry in een eerder stadium van Amsterdam 2.0.
