Presentatie Play the City
Ekim Tan trapte haar lezing over Play the City af met een theoretische achtergrond van gaming voor planning. Daarbij kwam naar voren dat al vanaf de jaren '70 gekeken wordt naar het gebruik van spelelementen en simulaties voor stedenbouwkundige ontwikkelingen. Vervolgens ging zij verder in het Open Plan Process van DRO Amsterdam, waarin de huidige manier van plannen ter discussie wordt gesteld. Een manier om hiermee om te gaan kan het gebruik van simulaties door middel van spelelementen zijn, maar daar zijn wel een aantal voorwaarden aan verbonden.
Zo moet, voordat begonnen kan worden met het maken van het spel, eerst grondig stedenbouwkundig onderzoek gedaan worden naar het gebied waarover het spel gaat. Alleen op deze manier is de complexiteit van het vraagstuk op een duidelijke manier te vertalen in het spel. Ten tweede moeten de spelers niet alleen direct belanghebbende zijn, maar ook degene zijn die invloed hebben op het gebied. Tot slot is het heel belangrijk dat er een zo groot mogelijke bibliotheek van mogelijkheden wordt samengesteld voor de spelers zodat alle mogelijkheden verkend kunnen worden.
Zij ging hier uitgebreid op in naar aanleiding van de spellen die Play the City gemaakt heeft voor Yap-Yasa in Istanbul en Play Noord! voor Amsterdam Noord.
Het is voor Play the City van belang dat het gaat om een spel als een middel om met elkaar te communiceren. Het fenomeen spel moet dan ook gezien worden als in het spelen van een rol, niet als het spelen voor een bepaalde uitkomst of winst. Daarnaast is de analoge aanpak een manier om spelers het probleem te kunnen laten voelen, omdat je er omheen kunt lopen.
Presentatie Game Urbanism
Volgens Hans Venhuizen moeten nieuwe manieren gevonden worden om stedenbouwkundige problemen aan te pakken. De planningsmethodes uit het verleden zijn niet flexibel genoeg om de huidige stedenbouwkundige problemen aan te pakken. Het idee dat er een eindbeeld voor een stad moet worden gezocht is volgens Hans een verkeerde aanname. Het zou veel beter zijn een 'beginstad' te ontwerpen van waaruit verder gedacht kan worden. Dit heeft hij proberen weer te geven in zijn spelinstallatie "Parquette" dat in het Almeerse museum De Paviljoens plaatsvond. Een ander spel dat Hans Venhuizen heeft ontwikkeld is "The Making of". Dit spel wil niet tot een ontwerp komen, maar kijkt naar de manier waarop een ontwerp tot stand komt.
Het doel van Hans Venhuizen is vooral ook dat het leuk moet zijn, naast het vinden van nieuwe vormen en ideeën voor stedenbouw. Het spel heeft voor hem wel tot doel om iets te bereiken. Het gaat hier dus wel om de uitkomst of de winst.
Discussie
Na de presentaties was er ruimte voor vragen en discussies en al snel kwam naar voren dat de Duitse experts weinig mogelijkheden zagen voor het gebruik van gaming in de planningsmethodes in Duitsland.
Dit heeft ten eerste te maken met de onbekendheid met het fenomeen Serious Gaming in het algemeen en gaming met stedenbouwkundige modellen in het bijzonder.
Daarnaast geldt dat in Duitsland veel meer waarde wordt gehecht aan de autoriteit van de gediplomeerde planner en stedenbouwkundige. Van de stedenbouwkundige of planner wordt verwacht dat hij met oplossing komt. Wanneer deze het niet weet dan gaat hij naar de universiteit en vraagt studenten om een plan te maken. Er is dus kennelijk helemaal geen praktijk in Duitsland waarin verschillende belanghebbende gevraagd wordt naar hun mening, of dat belanghebbende daar iets over zouden willen zeggen. Tot slot is het in Duitsland nog niet zo naar voren gekomen dat er iets mis is met de huidige manier van plannen maken en dat de manier waarop dat de afgelopen decennia gedaan is nog steeds zou moeten werken.
Het is interessant om in de gaten te houden hoe deze ontwikkelingen zich gaan ontvouwen.
Meer informatie vind je bij : Legenda