TRANCE & TRANS Mihindou & Ferrand

Myriam Mihindou (Gabon, 1964) & Isabel Ferrand (Portugal, 1962)

27 apr 2013
8 jun 2013

Mihindou en Ferrand zijn beiden geïnspireerd door een leven tussen verschillende culturen. Mhindou laat foto’s zien uit de serie Dechoukaj, foto’s die een sacrale, transcedentale dimensie hebben. Ferrand verbindt tegengestelde werelden- oorlog en vrede, mannelijk en vrouwelijk. In collages van papier en keramiek, sluiten soldaten de gelederen.

Vergroot

Trance & Trans -

Myriam Mihindou (Gabon, 1964)
Mihindou onderzoekt grenzen, identiteiten, het collectieve en persoonlijke geheugen. Altijd is haar lichaam het voertuig om hier vorm aan te geven. De fotografieperformance Dechoukaj (= ‘met wortel en al uitgerukt’) is gemaakt in Haiti samen met het theatergezelschap Nous. Pijnlijke ervaringen in Haiti, maar ook in het leven van de kunstenares leiden tot een catharsis in deze stille performance. Afgedrukt in negatief accentueren de foto’s een sacrale, transcedentale dimensie en roepen herinneringen, rituelen, mystieke dansen op- heftig en helend in één beeld samengebald.
Van Mihindou zal ook haar nieuwe video in premiere gaan Goutte, la pluie (als je wilt begrijpen wat de regen is, moet je eerst begrijpen wat een regendruppel is). Deze video is gemaakt op Haiti verweven met de fotoserie Dechoukaj, en de performance die Myriam in 2011 in Utrecht uitvoerde.

Fotoserie Dechoukaj was eerder te zien in Musée du quai du Branly Parijs, in Bonn en nu bij La Caixa in Madrid.

Isabel Ferrand (Portugal, 1962)
Ferrand verbindt tegengestelde werelden- oorlog en vrede, mannelijk en vrouwelijk. Door strijdende papieren soldaatjes als kanten sculpturen te maken, van ver de schoonheid, dichtbij de schok. Of handgranaten als tapijt, glanzend glazuur, geïnspireerd door architectuur in Oporto. Uitgangspunt zijn de papieren soldaatjes die ze erfde van haar vader.
Ferrand leeft zelf tussen culturen; Portugal, Angola, en andere voorheen Portugese koloniën, Nederland. De persoonlijke en maatschappelijke geschiedenissen die ze daar vindt onderzoekt ze en geeft ze fijngevoelig vorm in haar kunst.
Ze legt tekens van identiteit vast op video, en vindt parallelle ontwikkelingen in verschillende continenten. Ze trekt draden door de geschiedenis, letterlijk als klosjes garen die de afstand verbeelden. Werkte Ferrand eerst vooral met papier, na een verblijf bij het EKWC is er nu keramiek bijgekomen. Dit verrassende nieuwe werk van Ferrand is in SANAA ook te zien. Heel treffend gaat ze in dit nieuwe materiaal verder met haar eigenzinnige vormtaal.

Ferrand exposeert dit najaar op de keramiek Biennale in Korea. Eerder was haar werk oa te zien Biennale Liverpool, Lissabon, Quito, Coimbra, Salvador da Bahia, museum Gouda.