De Amsterdamse grachten zitten vol met verschillende soorten vissen en planten. (1) Op markten en bij vishandelaars vindt je als consument echter zelden de Amsterdamse vissen. Vreemd zeker als je er achter komt dat er beroeps binnenwater vissers zijn die de vis door verkopen.
Piet Ruijter is een van de weinige Amsterdamse vissers met visrecht. Hij vist in het Westelijkhavengebied in de Weespertrekvaart en soms in de Amstel. Vroeger viste Piet vooral op paling. Hij vist tegenwoordig vooral veel op snoekbaarzen. De Norm voor dioxine in paling is omhoog geschroefd door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, paling is dus onveilig verklaard. De dioxine die nu gevonden wordt in paling is voornamelijk afkomstige van een reactorvat explosie in 1963 van Philps Duphar. (2)
Buiten dioxine zijn de Amsterdamse grachten schoon en worden ze alleen maar schoner. Er zijn veel eetbare vissen te vinden die niet een te hoog dioxinegehalte bevatten. Zoals snoekbaars, baars, brasem, harder, zwartbekgrondel en rivierkreeften.
Nederlanders houden niet(meer) van zoetwater vissen. In de schappen zien we veel vissen die uit de Atlantische oceaan of uit Vietnam komen. Waarom zo ver weg je vis halen als je op de Herengracht vis uit je voortuin kunt halen. Het wordt tijd voor een (her)kennismaking met onze eigen vissen. Daarom onderzoeken we hoe de toekomstige visserij in Amsterdam er uit moet gaan zien.
Misschien een gecombineerde viskweek met zilte groenten in de grachten?
1. Remco Daalder ABABGT. Het Amsterdamse Beestenboek; 2015.
2. Postma J, Rozemeijer MJC, Schobben JHM. De invloed van de waterbodem op de waterkwaliteitsdoelen van het Noordzeekanaal : met specifieke aandacht voor de dioxineproblematiek. IMARES. 2013 Jul 04;: p. 210.