In Birza’s oeuvre volgen thema’s en stijlen elkaar, in de vorm van reeksen, in rap tempo op. Echter, zijn ‘vranke en vrije’ behandeling van de vorm zoals de Belgische criticus Luk Lambrecht het ooit omschreef, houdt altijd stand.
In al die verwarrende veelheid die Birza lijkt te propageren, is er echter een duidelijke constante. In dat onophoudelijk muterende oeuvre duikt immers telkens weer een interesse op in de fragiele scheidslijn tussen abstractie en figuratie. Altijd weer staat wat Birza betreft de ‘anarchistische energie van de abstractie’ centraal.
De hyperbool is Birza’s favoriete stijlfiguur. Alles is overdreven, ook in de abstractie. Zelfs de herhaling van een eenvoudige cirkel wordt bij hem een excessief spel. De cirkels grijpen op elkaar in, vreten elkaar op, infiltreren en ontwrichten elkaar. Zijn meest recente schilderijen zijn op het eerste gezicht puurder, zuiverder en overzichtelijker. Ze zijn echter nog steeds ongedurig en hebben hun ‘you make me round, round, baby, go round’ kwaliteit niet verloren. Zinderend en luid zingend. De Bewogen Beweging, maar dan schilderkunstig en hondsbrutaal.
Ann Demeester, directeur van het Frans Hals Museum | De Hallen Haarlem, schreef speciaal voor deze tentoonstelling de tekst "Zinderend en Zingend", waaruit de bovenstaande paragrafen een citaat zijn.