Reis naar het morgenland

De reis wordt door de hoofdpersoon echter afgebroken. Deze gebeurtenis laat hem niet meer los; wanhoop over wat hij mogelijk verloren heeft, drijft hem tot een zelfbeschuldiging die de weg vrijmaakt voor de definitieve aanvaarding van de eens verzaakte oplossing voor en verlossing van zijn beperkingen. Een pleidooi voor de zelfverwerkelijking van de mens door de mystiek. In hoeverre deze herkenning van de mystieke, extatische beleving ook als een vorm van zelfbedrog ontmaskerd moet worden, kan de lezer door confrontatie met dit werk, dat bijzonder leesbaar is, zelf bepalen.