Maandag 11 oktober was ‘mijn’ dag: de voice-overteksten voor onze Museumtour moesten worden ingesproken in de geluidsstudio in Amsterdam. Om wat productiekosten te kunnen besparen ten behoeve van het fotograferen van meer collectiedetails, gaan mijn collega Imre en ik de voice-over teksten zelf inspreken. Voor Imre als acteur geen nieuwtje, maar voor mij als podiumgroentje een primeur! Imre doet de historische teksten en bronverhalen; ik doe de algemene commentaren.
Om 13.00 uur bellen we aan op de Polaklaan in Amsterdam-Oost. Imre mag eerst. De toon en sjeu zitten er gelijk goed in. Het tempo en tongbrekende oud-Nederlands vraagt weliswaar om nog enige stemsmering en herkansing. Maar na een klein uur opname, luisteren we genoeglijk naar de opwinding over de ‘foeilelijke gillende prop’ en die andere poserende ‘mutsenbol’ op het theatrale Muiderkringkransje van Petrus Cremer, aldus geciteerd naar een 19de eeuwse kunstcriticus. Na nog wat losse zinnen zit het werk er voor Imre op!
Mijn beurt. Met een beetje knikkende knieën vertrek ik richting het opnamehok. Spannend. Op advies van mijn collega nog snel even alle ‘eSSen’ en ‘Zetten’ onderstreept. Schijnt een voor mijn taalgebruik kenmerkende valkuil te zijn!? Blij met het commentaar, treed ik dus redelijk beslagen ten ijs. En het gaat goed! Voor mijn gevoel op tandje bejaard, maar terugluisterend klinkt het gesprokene eigenlijk niet slecht. Inderdaad hier en daar een verkeerde ‘son’ in de ‘see laten sakken’, maar verder eigenlijk geen onoverkomelijke zaken. Ik raak op drift met het glasverhaal: ‘Het betreft overwegend 18de-eeuws glaswerk, waaronder diverse soorten kelkglazen, een reeks zlingerglasen en enkele rijnwijnglazen, de zogenaamde roemers. Voor meer informatie over de collectie glaswerk zie de zlideshow…. Ssszzzzz’ OK, die moet dus echt over! Maar verder staat 90% er in één keer op: toch een kleine triomf!
Wederom die middag opnieuw genoeglijk met een heerlijke cappuccino onderuit om de teksten nog eens kritisch met elkaar te beluisteren. Gaat goed, tot het laatste blad. Nu staat de geluidsman het schaamrood op de kaken: hij heeft op een verkeerde knop gedrukt en de laatste zeven teksten zijn verdwenen! Maar geen probleem voor deze – inmiddels – semiprofessional: die doen we toch gewoon nog even over! En inderdaad, nog voor het verlopen van de parkeermeter om 17 uur, staat deze dame weer buiten, en mét een nieuw kunstje op mijn CV! Mocht iemand dus nog eens een neutrale voice-overstem nodig hebben???
Tot zover – altijd in haast – van het Hoge Huys te Muijden
Hartelijks,
Yvonne Molenaar