Keynote ‘The Audience as Programmer’ door Fiona Romeo
Na het welkomswoord van gastheer Riemer Knoop neemt de eerste keynote speaker het woord. Fiona Romeo werkt als hoofd digitale media voor het National Maritime Museum and Royal Observatory Greenwich in Londen. Fiona geeft voorbeelden van manieren waarop culturele organisaties hun publiek kunnen laten participeren als programmeurs. In haar praktijk onderscheidt ze drie niveaus van betrokkenheid: in tentoonstellingen, evenementen en onderzoek.
Tentoonstellingen zouden mensen moeten stimuleren om creatief te zijn. Fiona laat voorbeelden zien van de tentoonstelling die ze ontwierp voor het Science Museum in Londen een paar jaar geleden. Voor elk object in 'The Science of Spying' zocht het tentoonstellingsteam naar de sociale interactie. Het publiek moest de rol van toneelspeler aannemen, zodat de aandacht teruggekaatst werd naar de andere personen in de ruimte. Bezoekers moesten bijvoorbeeld proberen om een body scanner passeren zonder als mens herkend te worden. Mensen gingen samenwerken om met hun lichamen vormen te maken die niet door de scanner zouden worden herkend.
Een tweede niveau om het publiek te betrekken is door hen evenementen te laten mede-organiseren. De Royal Observatory begon een wedstrijd voor 'de astronomie fotograaf van het jaar'. Op Flickr werden mensen uitgenodigd om hun beste foto's van de ruimte te delen. Met al deze geweldige foto's wil de Observatory een user generated map van de ruimte maken. Het derde niveau van publieksparticipatie is het uitnodigen van het publiek om mee te werken aan je onderzoek. Solar Stormwatch is een onderzoeksproject dat crowdsourcing gebruikt om een gelijktijdige weersvoorstelling op Twitter te geven.
Fiona Romeo spoort culturele organisaties aan om te werken gedurende een lange periode, via verschillende platformen, en mensen uit te nodigen om content te maken. Je moet je creatieve proces publiek maken en onderdeel van het gehele project. Wanneer culturele organisaties zich open stellen en hun publiek uitnodigen om mee te doen, zullen ze profiteren van mensen die tijd willen investeren. Ook zullen de organisaties verrast worden door vragen die ze zichzelf nooit zouden stellen.
Fiona's keynote ‘The Audience as Programmer’ op SlideShare
Joost Heijthuijsen (Incubate) en Floor Ziegler (Noorderparkkamer)
Fiona Romeo's praatje wordt gevolgd door twee presentaties. Joost Heijthuijsen van het Incubate Festival toont de principes achter het sociale festival model dat hij gebruikte voor de website die hij maakte voor het festival. Gebruikers van de site zijn in staat om alle content te maken en alles gebeurt onder licentie van Creative Commons. De website is een succesvol voorbeeld van de mogelijkheden van een open manier van werken en het delen van kennis.
Joost's presentatie op SlideShare
Floor Ziegler, artistiek leider van de Noorderparkkamer, legt uit hoe ze kunstenaars aanmoedigt om betekenisvolle banden op te bouwen met de inwoners van Amsterdam Noord, waar hun projecten plaats vinden.
Floor's presentatie op Picasaweb.
Emina Sendijarevic
Na de korte pauze introduceert gastheer Riemer Knoop Emina Sendijarevic, een medewerker van Mediamatic die spreekt over interactie in online communities. Ondanks de hype van online communicaties van de afgelopen jaren is daadwerkelijke deelname op websites nog steeds erg laag. Mensen dragen niets bij aan de community websites. Emina zoekt naar de 'participation factor' en geeft enkele voorbeelden van websites die wel een actieve kring van gebruikers hebben. Op Yunomi, een community website voor vrouwen, kunnen gebruikers die bijdragen leveren prijzen winnen. Maar dat is niet de belangrijkste reden voor online participatie, denkt Emina. Mensen willen hun persoonlijke verhaal delen met anderen en deze website geeft hen die mogelijkheid. Een ander voorbeeld van een bloeiende online community is My Starbucks Idea, waar aan leden wordt gevraagd om na te denken over hun koffiewensen: 'Jij weet beter dan geen ander wat je wilt van Starbucks. Dus vertel ons. Wat is jouw Starbucks Idee?' De website stimuleert niet alleen mensen om over koffie te discussiëren, maar met hun mening wordt ook echt iets gedaan. Dus wat is dan de participatie factor?, concludeert Emina. 'Mensen laten deelnemen en hen daarvoor belonen. Er moet wel iets tegen over staan.'
Emina's presentatie staat op SlideShare
Ondertussen kijken de deelnemers in het publiek op hun i-phones, terwijl tweets op de muur worden geprojecteerd.
Alle tweets met de hashtag #komjeook op Twitter.
Keynote speaker Jim Richardson
De lezing van Jim Richardson, managing director van een consultancy agency dat werkzaam is in de kunsten en bovendien een begenadigd spreker en schrijver, sluit aan op het onderwerp van Emina. Hij beweert dat musea moeten veranderen omdat de verwachtingen van het publiek veranderd zijn. Statische informatie is niet meer genoeg; museums moeten reageren op de online ervaringen van culturele consumenten door het publiek de kans te geven om een deelnemer van het museum te zijn, en niet louter een toeschouwer. Jim presenteert vijf types culturele consumenten en geeft voorbeelden van bestaande projecten (voornamelijk in de Verenigde Staten) waarin het publiek al een leidende rol speelt. Met ‘Tate Tracks’ (2006) liet het Tate Modern in Londen hedendaagse muzikanten en artiesten nieuwe nummers schrijven, geïnspireerd door kunstwerken die te zien waren in het museum. Bezoekers kregen de kans om de nummers als eerste te beluisteren voordat ze werden uitgebracht. Het Metropolitan Museum in New York moedigde bezoekers aan om hun ervaring in het museum te fotograferen, wat resulteerde in kussende stelletjes voor 'De Kus' van Auguste Rodin en bezoekers die de gezichtsuitdrukkingen van sommige beelden imiteerden. 'Er is zo veel te doen!,' reageert Riemer Knoop op Jim's voorstel, 'waar moeten we beginnen?' Jim neemt meteen de microfoon ter hand. 'Bedenk een social media plan of kies een idee uit mijn presentatie en werk het uit op je eigen manier. '
Keynote ‘Co-producing the Museum’ gepubliceerd op zijn blog.
Op www.museummarketing.co.uk staat ook een impressie over Kom je Ook?3
Travel project en de volgende Kom je ook?
Willem Velthoven presenteert kort de Mediamatic Travel website en de eerste 'user generated biënnale' in de wereld; de Amsterdam Biennale 2009.
Rond vier uur is het tijd voor discussie over de volgende Kom je Ook? conferentie in februari. Een panel van vijf mensen, waaronder Willem Velthoven en Martine Posthuma de Boer van Mediamatic, praten met het publiek over de mogelijke thema's van de bijeenkomst -kwaliteit, geld, technologie-, onderwerpen waar je na de discussie op kunt stemmen. Er zijn een paar mensen in het publiek die voorstellen hebben om Kom je ook? te verbeteren. ‘Het zijn allemaal geweldige ideeën die we vanmiddag gehoord hebben,’ zegt een vrouw, ‘maar we moeten curatoren bereiken als we iets willen veranderen. En als die niet komen naar bijeenkomsten zoals Kom je ook? moet je naar hen toegaan.’ ‘Zijn er curatoren in het publiek?’, vraagt Willem. Twee personen steken hun hand op. ‘Ok,’ zegt Willem, ’de volgende keer zijn er gratis tickets voor curatoren.’
Dit zijn enkele punten die werden aangestipt tijdens de discussie over Kom je ook? 4:
- Sommige instellingen die nu met web 2.0 bezig zijn kunnen maar moeilijk volgen wat de nieuwe ontwikkelingen zijn. Wat is het verschil tussen web 2.0 en 3.0, waarom moeten instellingen en organisaties overstappen en wat zijn de toepassingsmogelijkheden?
- Er is meer behoefte aan ‘how to's’ voor sociale media. Op welke manier kunnen sociale media worden geïmplementeerd?
- Er is behoefte aan meer experimentele voorbeelden
- Het publiek wil een presentatie van de beste voorbeelden uit Nederland
- Hoe kan het vertrouwen in vernieuwing binnen een organisatie worden verbeterd zodat innovatie echt tot stand kan komen?
- Het zou prettig zijn als een curator die reeds het belang van participatie onderkent als spreker wordt uitnodigd
- Het publiek wil meer informatie over hoe we inactieve mensen op internet bereiken
- Kom je ook? moet meer aandacht besteden aan productinnovatie
DOEN pitches
De pitches zijn het laatste onderdeel van de middag, met vijf projecten die strijden voor de DOEN Clinic. Elke pitch duurt twee minuten en wordt beoordeeld door het publiek en een professionele jury. Bart Stoop (Boerhaave Museum, Leiden) presenteert het idee voor een nieuw educatief programma dat geïnspireerd is op moderne computerspelletjes; MyStage uit Rotterdam is op zoek naar steun voor hun bemiddelende rol tussen fans, zaaltjes en bands; Jeldau Kwikkel (Paradiso, Amsterdam) wil kunstenaars uitnodigen om kunstwerken te maken voor mobiele telefoons, om kunst interessant te maken voor jongeren. Dima Stefanova's project (Grannypedia) maakt grote indruk. Ze wil een ruimte creëren waar authentieke kennis wordt verzameld over levenswijzen die milieuvriendelijker zijn. Wim Wouters en Lotte van de Werf presenteren tot slot hun project (Grin) over het stimuleren van interactie tussen publiek en musea door gebruik van 3-D. Nadat het publiek en de jury hebben gestemd, worden de winnaars bekend gemaakt: MyStage en Grannypedia.
Winners Dima Stefanova (‘Grannypedia’) en Jacco Rijstenbil en Katelyn Brand (MyStage)
Dima Stefanova (Grannypedia): ‘Ik wil een database creëren voor lokale kennis en wereldwijd erfgoed van alles dat te maken heeft met duurzaam leven. Ik ben tegen massaconsumptie en voedsel heeft de grootste invloed op de opwarming van de aarde. Ik heb al een netwerk in Bulgarije, maar ik wil het vergroten. Bijvoorbeeld door samen te werken met Mediamatic's Travel project.’
Jacco Rijstenbil: ‘MyStage is een bemiddelend platform tussen bands, fans en venues. Artiesten laten weten wanneer ze beschikbaar zijn en fans kunnen een optreden samenstellen met verschillende bands. We zoeken naar de ideale combinatie voor een concert dat je zelf kan organiseren, want er zijn veel bands die veel fans hebben maar die onbekend zijn bij zaaltjes.’
Mogelijk gemaakt door:
De Mondriaan Stichting, Stichting DOEN, het Nederlands Fons door de Podiumkunsten en Deneuve Cultural Projects.
Meer foto's van Kom je Ook? ‘Het publiek als programmeur’
Lijst met alle deelnemers
Verslag geschreven door Martine Posthuma de Boer en Thomas van Lier
