Els in de Tostifabriek
Dat gaat snel weer over.
Koe Els is van haar kalf gescheiden.
Dat is een jaarlijks terugkerend droef moment voor een hollandse melkkoe. Ze huilt en dat klinkt hartverscheurend. Gelukkig duurt dat maar een dag of twee.
Wij melkdrinkers en kaaseters in de stad hebben normaal geen weet van zulke plattelandsdrama's. Maar ze gebeuren elke lente. Als de koeien geen kinderen krijgen geven ze geen melk. En als de mensen de kalveren niet weghalen dan krijgen ze geen melk, geen kaas en dus ook geen tosti. Zo werkt dat.
Gelukkig is het zó weer over. Dan is Els weer rustig en dan hopen we dat ze het vergeten is. Net als alle Anitas, Johannas en Geertruidas op de boerderijen waar wij ze niet kunnen horen! Ondertussen zijn de omwonenden geschrokken van het geluid. De boeren van de tostifabriek zijn langs de deuren gegaan op vrijdag en zaterdag om uit te leggen wat er aan de hand is, maar we hebben niet iedereen bereikt.
Onze excuses voor de overlast mensen. We hopen dat jullie Els willen vergeven.
Waar is dit gemaakt?