Project Description
‘Inclusieve tools voor kunstfondsen’ onderzoekt de mogelijkheden en belemmeringen voor kunstenaars en cultureel ondernemers die zich identificeren als neurodivers, in relatie tot de toegankelijkheid van subsidies. Ik ga onder andere in gesprek met werkenden uit de culturele sector die zich inzetten voor diversiteit en inclusie, arbeidsomstandigheden van kunstenaars en alternatieve werkvormen.
Eind november 2021 kreeg ik de diagnose autisme. Ik ben dertiger, vrouw en kunstenaar. Ik heb de kunstacademie doorlopen en jarenlang gewerkt als kunstenaar en zelfstandig ondernemer, zonder me van mijn autisme bewust te zijn. Ook nu weet ik nog erg weinig over autisme.
Met het krijgen van de diagnose werd het me duidelijk dat ik moet stoppen met mezelf overbelasten. Door deze nieuwe situatie word ik geconfronteerd met allerlei vragen over hoe ik kan werken in het culturele werkveld zonder dat het ten koste gaat van mijn gezondheid.
De precaire omstandigheden in de culturele sector zorgen voor veel onzekerheid en stress. Hoe kunnen verstrekkers van gelden en cultuurinstellingen in hun voorwaarden rekening houden met een meer diverse groep kunstenaars? Als een kunstenaar geen 40-urige werkweek kan maken, dan is het lastig om aan alle eisen van een fonds te voldoen, bijvoorbeeld als het aankomt op het aantal tentoonstellingen en activiteiten, de ontwikkelingen op het cv, de nevenactiviteiten en het cultureel ondernemerschap. Daarnaast zijn er uitdagingen op het gebied van netwerken. Wat moet je doen om publiek aan je te binden als communicatie niet je sterkste kant is?
Het schrijven van aanvragen vereist heldere teksten. Maar mensen met ASS (autismespectrumstoornis) kunnen moeite hebben met executieve functies: plannen en organiseren, hoofd- en bijzaken onderscheiden, prioriteiten stellen en administratie overzichtelijk houden. Als je hier niet goed in bent, wordt het aanvragen van subsidies volgens gestandaardiseerde aanvraagprocedures te veel. Natuurlijk kan je iemand vragen om je hierbij te helpen, maar je kan het ook omdraaien: als een subsidieverstrekker inclusief wil werken, dan kunnen ook tools aangereikt worden om de aanvraagprocedure te vergemakkelijken en de werklast te verminderen voor iedereen, door duurzame relaties aan te gaan. Zeker voor iemand met autisme is het fijn om daar stabiliteit in te hebben, want voorspelbaarheid geeft rust.
Gezondheid (mentaal/fysiek) is een onderwerp waar veel kunstfondsen zich momenteel niet actief mee bezig houden. Kunstenaars zijn bij uitstek een kwetsbare groep. Het zou goed zijn als daar meer aandacht voor zou zijn.
Possible ways to expand the project
‘Inclusieve tools voor kunstfondsen’ geeft een signaal af aan fondsen en culturele organisaties dat hun beleid ten opzichte van kunstenaars met een neurodiversiteit anders kan. Tegelijkertijd kan het kunstenaars en cultureel ondernemers inspireren en een stem geven. In een vervolg wordt het onderzoek rondom neurodiversiteit uitgebreid naar alle aspecten van het kunstenaarschap.
Deelnemers
Voor ‘Inclusieve tools voor kunstfondsen’ ga ik in gesprek met kunstenaars (al dan niet identificerend als neurodivers), schrijvers, fondsenwervers, belangenorganisaties voor kunstenaars, medewerkers en beleidsmakers van fondsen, culturele organisaties en initiatieven voor inclusieve cultuur.
Samen met Mediamatic wil ik dit netwerk graag uitbreiden.
In het beleid van veel fondsen wordt verwezen naar de Fair Practice Code en de Code Diversiteit en Inclusie. Ik wil graag gesprekken voeren met als doel neurodiversiteit op te nemen in deze codes.
Daarnaast zijn er projectmedewerkers nodig om te helpen met de projectadministratie, financiën, planning, praktische communicatie met de deelnemers, het uitwerken en vertalen van teksten en taken waar ik in verband met autisme minder goed in ben.
Om mijn grenzen goed in de gaten te houden wil ik dit project bewust dicht bij mezelf houden. Ik sta uiteraard open voor iedereen die wil bijdragen en samenwerken.
Planning
Gedurende de eerste drie maanden nodig ik werkenden uit het culturele veld uit om gesprekken te voeren, al dan niet in een werkgroep met moderator. De overige drie maanden onderzoek ik de mogelijkheden voor een meer inclusieve werkmethode. Een grafisch ontwerper kan dit verwerken tot een (digitale) publicatie of presentatie.
Estimated costs
De begroting hangt samen met het onderzoek, omdat het zich richt op het anders vormgeven van de relatie tussen werk, inkomen en gezondheid. De te verwachten kosten naar aanleiding van dit voorstel zijn:
Honoraria
- Een honorarium voor de deelnemers (ongeveer veertien). Er staan drie uur voor een gesprek in een werkgroep (met presentatie), met maximaal vijf deelnemers. Één op één gesprekken duren maximaal twee uur;
- Een honorarium voor de grafisch ontwerper die de informatie uit de gesprekken helpt structureren en de (digitale) publicatie (/presentatie) vormgeeft;
- Een projectmedewerker die gedurende zes maanden verantwoordelijk is voor de praktische organisatie (o.a. overzicht, planning, administratie);
- Medewerker tekst (o.a. uitwerken gesprekken, redigeren teksten, vertalen NL/ENG);
- De projectleider.
Materiaal
- Werkbudget voor het project, de deelnemers en de grafisch ontwerper (bijv.: drukwerk, presentatiemiddelen, audio recorder, pen/papier etc.).
Locatie
- Consumpties (koffie/thee/lunch).
Algemene projectkosten
- Telefoon/internet, reiskosten deelnemers, opslag cloud, kantoorartikelen, representatie etc.
Optioneel:
- Publicatie: papier en drukkosten.
- Presentatie: uren grafisch ontwerper en curator, drukkosten, presentatie middelen, uren medewerker op- en afbouw, transport/verzendkosten, promotie, documentatie (fotografie).
This proposal is part of the 'Penny for your Thoughts' project.