DE DONKERE KAMER #3 ZIT VOL. HEB JE JE AANGEMELD VIA DE WEBSITE DAN KAN JE JE KAARTJE OP MAANDAG 7 MAART OPHALEN VAN 11:30 TOT 19:00 UUR. VANAF 19:00 GAAN DE KAARTJES IN DE VRIJE VERKOOP.
++++ FOTOGRAFIE VAN NU
De derde aflevering van De Donkere Kamer belooft een inspirerende avond te worden. Zo vertelt Koos Breukel (winnaar Nationale Portretprijs) hoe hij tot zijn bijzondere portretten komt en brengen we een ode aan de onlangs overleden fotograaf Koen Wessing.
Popel Coumou zit in het programmaonderdeel De camera van… en laat ons zien hoe zij haar beelden creëert. Verder spreekt Pim Milo een kritische column uit over de fotografie van nu en Claudia Hinterseer (agentschap NOOR) vertelt over haar succesvolle bureau. Florian van Roekel laat aan de hand van zijn werk zien hoe hij zich als fotograaf begeeft op het snijvlak tussen documentair werk en fictie.
PITCH JE FOTOPROJECT
Terugkerend onderdeel zijn de pitches: drie fotografen presenteren in drie minuten hun project. Het publiek bepaalt hoe het entreegeld van de avond wordt verdeeld over deze drie projecten.
De presentatie van de avond is in handen van Lars Boering (directeur FotografenFederatie) en Edie Peters (hoofdredacteur PhotoQ).
De toegang is 5 euro. Dit bedrag wordt tijdens de avond verdeeld over de projecten van pitchende fotografen.
Aanmelden doe je door op de 'ik meld me aan-knop' te klikken, bovenaan deze posting.
BIOGRAFIEËN
Koos Breukel
Koos Breukel (1962) is een van Nederlands meest vooraanstaande portretfotografen. Zijn werk verschijnt in vele bladen en afdrukken van zijn portretten bevinden zich in de collecties van musea in binnen- en buitenland. Vorig jaar stelde het Maison Européenne de la Photographie in Parijs een overzicht van Breukels werk tentoon en in januari ontving hij als eerste de Nationale Portretprijs. Bij tijd en wijle werkt Breukel aan projecten met en over andere fotografen.
Koen Wessing
Koen Wessing (1942-2011) wordt algemeen beschouwd als een van de beste Nederlandse documentaire fotografen. Hij vestigde zijn faam in eerste instantie met zijn werk in Midden- en Zuid-Amerika: de staatsgreep tegen Allende in Chili (1973), de strijd tegen het regime van Somoza in Nicaragua (1978), het bloedbad tijdens de begrafenis van aartsbisschop Romero in El Salvador (1980). Op indringende wijze neemt hij het met zijn foto’s op voor de slachtoffers van macht en onderdrukking.
Koen is op 2 februari j.l. op 69 jarige leeftijd overleden. Op 8 maart opent in Santiago de Chili een permanente tentoonstelling van zijn werk uit 1973. Het is de eerste keer dat zijn werk in dat land is te zien.
Popel Coumou
De mens ontbreekt bijna altijd in de fotografie van Popel Coumou (1978, Velsen). Wel te zien is ruimte. In verstilde foto’s toont Popel een spel tussen composities, licht, kleur en lijnen. Ze maakt tweedimensionale collages van foto’s papier, klei, stof en plastic. Door het toevoegen van licht ontstaat de derde dimensie. Dit fotografeert zij dan met een analoge kleinbeeld camera en brengt het zo weer terug tot een tweedimensionaal beeld. Sinds haar afstuderen aan de Rietveld Academie in 2004 heeft Coumou flink aan de weg getimmerd. Haar foto’s zijn opgenomen in verschillende collecties waaronder die van het Foam (Fotografiemuseum Amsterdam) en het Gemeente Museum Den Haag. Recentelijk heeft zij een dubbele solotentoonstelling gehad in Torch Gallery in Amsterdam.
Pim Milo
Twintig jaar lang volgde Pim Milo (1947) zijn verstand en maakte hij carrière in de reclamewereld. Sindsdien volgt hij zijn hart en schrijft over fotografie. Tussendoor richtte hij PANL op. Hij schreef mee aan „Fotografen in Nederland, een anthologie 1852-2002”, „Avenue van A tot Zero” en aan „Fotovoorkeuren”. Voorts publiceert hij in Adformatie, Creatie, Elsevier, Foam Magazine, GUP Magazine, Hollands Diep, P/F en Vrij Nederland.
Florian van Roekel
Documentair fotograaf Florian van Roekel (1980) bracht voor zijn afstudeerproject aan de KABK veertien maanden door in vijf kantoren in Nederland. Samen met vormgever Sybren Kuiper maakte hij het boek 'How Terry likes his coffee' wat binnen enkele maanden door haar oplage van 500 exemplaren heen was. Het werd door onder anderen Martin Parr, Alec Soth en Photo-eye gerekend tot een van de beste fotoboeken van 2010.