De stoel rust op één punt en zal van nature bewegen zodra er iemand op plaats neemt. Door het ontwerp van de stoel is het eigenlijk niet zozeer plaats nemen, maar plaats vinden - in overleg met de stoel vind je je evenwicht. Door de interactie tussen mens en stoel vervaagt het onderscheid tussen beide en wordt de relatie tussen object en subject gedeactiveerd. Het werk van Titia Ex gaat in dialoog met de fysieke omgeving en is zonder die omgeving onvolledig. Een natuurlijke verbinding wordt gelegd tussen ruimte, materiaal en mens.
Met dank aan Stichting ZETEL die de stoel in bruikleen heeft gegeven.
