Het is een veelvoorkomend misverstand dat Cage een esthetisch denker zou zijn geweest, aan wie we veel interessante en 'belangrijke' ideeën te danken hebben. Dat is te kort door de bocht en houdt geen rekening met de verweving van theorie en praktijk in zijn werk - het feit dat zijn zogenaamde ideeën eerst in zijn creatieve werk voor het voetlicht treden, in de praktijk van het componeren, schrijven of schilderen. Zo getuigen de teksten in de bundel Silence van dezelfde formele vernieuwingsdrang waar de Cage van 4'33" ('the silent piece', zoals hij het noemde) om bekend staat. Niettemin komen de notoire opvattingen over stilte, auteursintentie, indeterminatie en structurering van tijd ook op discursieve wijze uitgebreid aan bod in de teksten.
Het handhaven van een onderscheid tussen theorie en praktijk in Cage's werk is dus zo niet onmogelijk, toch zeer problematisch. Om deze reden zal de groep zich, naast het bestuderen van de teksten, verdiepen in zijn muzikale oeuvre. Tot de mogelijkheden behoort ook een uitvoering van enkele gestructureerde performancelezingen uit Silence plaatsvinden, eventueel door deelnemers van de groep.
Onder de kunstenaars die inhoudelijk door Cage's werk en praktijk zijn beinvloed zullen tijdens de sessies (kortere teksten van) namen als George Brecht, Christian Wolff, Merce Cunningham en Robert Rauschenberg ter sprake komen. Cage wijdt zelf enkele essays in SIlence aan de ontwikkelingen in de moderne dans en schilderkunst in het New York van de jaren '50. Aan de hand van stromingen als Fluxus, Wandelweiser en Systems Music worden ten slotte de consequenties van Cage's werk nagegaan.
Taylan Susam studeerde enige tijd compositie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag, thans Duitse taal & cultuur aan de Universiteit van Amsterdam en werkt als programmaredacteur bij het literaire theater Perdu.