Eén van de recente projecten van Nadya is Caché. Caché bestaat uit een website en een jurk. Op de Caché website kunnen bezoekers klikken op foto's van verschillende lichaamsdelen; een knie, arm of schouder. Via Bluetooth wordt er vervolgens een signaal gestuurd naar het gedeelte van de jurk dat het bewuste lichaamsdeel bedekt en klinkt er hiervandaan een klikkend geluid. Als Nadya de jurk draagt weet ze dus altijd wanneer iemand naar haar website en haar foto's kijkt. Caché onderzoekt op deze manier de wisselwerking tussen de online en offline wereld en de mate waarin onze fysieke identiteit zich tot in het virtuele uitstrekt.
Waar ben je verder allemaal mee bezig bij MIT?
Nadya: "Ik zit in de Computing Culture groep van het Media Lab van MIT. Behalve het volgen van vakken over ontwerpen, constructie en science technology & society (STS) doe ik mijn eigen onderzoek. Ik ben vooral geïnteresseerd in hoe mensen in de toekomst zullen omgaan met de toename van technologie in de samenleving. Daarbij denk ik niet aan intelligente machines die op dezelfde manier functioneren als mensen, zoals je in science fiction vaak ziet, maar wel aan een geïntegreerde technologie waarvan de interfaces langzaam steeds meer het menselijk lichaam gaan benaderen. Dus een ontwikkeling in de richting van cyborgs in plaats van robots."
Wat gaat er tijdens de workshops bij Mediamatic gebeuren?
Nadya: "Ik zal een boel voorgeprogrammeerde chips meenemen zodat mensen zelf een tech-kledingstuk kunnen maken, zonder dat ze met het programmeren en het ontwerpen van de chip bezig te hoeven zijn. Ze kunnen draadjes op hun kledingstuk strijken met voorgesneden stukjes geleidende stof. Ik hoop genoeg verschillende inputs en outputs mee te nemen zodat alle deelnemers kunnen maken wat ze bedenken."
Wat zijn de mogelijkheden voor de deelnemers? Heb je misschien al wat tips, dingen om over na te denken?
Nadya: "Ik weet nog niet helemaal zeker wat alle mogelijkheden zullen zijn, want ik ben nu nog bezig met het maken van de chips. Ik wil in elk geval dat er een input en output is voor elk van de drie zintuigen van de workshopomschrijvingen (zien, horen en voelen). Verder denk ik dat mensen gewoon moeten komen om te knutselen en leuke dingen te maken. Later kunnen ze misschien ook nadenken over wat ze in de toekomst voor body extensions zouden willen hebben."
Denk je dat dit soort kleding in de toekomst op grote schaal zal worden geproduceerd en ook in winkels te koop zal zijn? Of zie je het meer als een gadget?
Nadya: "Ik denk niet dat de hele wereld per se zit te wachten op t-shirts met ledjes erin. Maar het beschikbaar maken van de technologie helpt mensen hopelijk realiseren dat het eigenlijk niet zo moeilijk is om zelf wearables te maken. Het gaat hier niet om een soort techno-fetisjisme, maar om de empowerment van de gebruiker als ontwerper. Ik geloof dat iederen alles kan maken, en dat goede ideeën veelal niet ontstaan in grote bedrijven of fancy universiteiten, maar bij gewone mensen die hun eigen problemen willen oplossen."
De afgelopen jaren zijn mensen in ieder geval weer meer bezig met naaien en breien en het maken van kleding die individualiteit uitdraagt. Moeten we de wearable technology binnen deze Do-It-Yourself trend zien?
Nadya: "Do It Yourself heet misschien wel doe-het-zelf, maar eigenlijk is het meer 'doe het met een grote community'. Wearable technology bestaat al heel lang, maar door verschillende educatieve platformen zoals Processing en Arduino zijn sommige technische dingen veel makkelijker en minder intimiderend dan voorheen. Daardoor is het nu inderdaad waar dat mensen aan de slag kunnen met kleding en techniek. Ook de vele sites, clubjes en fora, zoals Instructables, META in Amsterdam, en fora op sites zoals Ladyada en de Arduino website helpen mensen om samen dat soort dingen uit te zoeken."
Kan je tot slot nog iets vertellen over de lezing die je gaat geven samen met Jeffrey?
Nadya: "Jeff en ik geloven allebei in lange termijn participatory-ontwerpen. Ik denk dat in grote lijnen de lezing over trickle up design zal gaan. Daarbij gaat het om ontwikkelingen die beginnen bij de mensen zelf, en dus dus niet in een geldlustig electronica-bedrijf dat denkt dat ze het volgende hebbedingetje kunnen maken met een bluetooth headsetje of wifi-zoekend t-shirt. We zullen het verder hebben over user generated content, recyclen en hoe we in de toekomst om moeten gaan met de grote hoeveelheid aan technologieën die we dicht bij ons dragen."
