We kunnen alleen maar hopen dat Uinko Eerenstein de mens en Uinko de podiumpersoonlijkheid niet helemaal dezelfde persoon zijn. Met berustende blik zingt hij zwartkomische liedjes over een jongen die wel zou willen proeven van het echte leven, maar die niet de moed heeft om van zijn kamer te komen. Sobere kleren, sobere bril, diepe stem, rijke fantasie, poëtische inborst. Zijn uitstraling past precies bij zijn teksten en muziek, door hemzelf omschreven als 'een manier om droevige dingen minder droevig te maken'. Alledaagse treurnis met een kwinkslag.
Op 9 november speelt hij voor de schouw in ons dijkhuisje en daar zijn wij, op gepast ingetogen manier, zeer verheugd om. Vergeet niet om een paar euro mee te nemen voor in de pet. Uinko kan wel een opsteker gebruiken.