Het gezonde en krachtige lichaam als toonbeeld van een natie wordt door Leni Riefenstahl (1902 – 2003) meesterlijk in beeld gebracht in de film “Olympia”, een beeldverslag over de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. De antieke roots van de spelen worden opgevoerd als een ideaal voor de maatschappij. Riefenstahl maakte van de theatraal uitgelichte ceremonie een ritueel, en tegelijk een perfect propaganda-instrument voor het Nazibewind. Haar films en boeken zijn nog altijd een referentie, al blijft de cineaste een zeer controversiële figuur.
Van de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn bestaan er heel wat prentbriefkaarten en officiële publicaties. In deze tentoonstelling hebben we ervoor gekozen om de Spelen te tonen vanuit het standpunt van de toeschouwer. Op basis van amateurfoto’s krijgen we een indringender beeld van de sfeer en de politieke impact ervan.
De inspiratie voor de film “Olympia” haalde Leni Riefenstahl uit die andere cultfilm, “Wege zu Kraft und Schönheit” (1925) van Wilhelm Prager. Riefenstahl was betrokken bij beide producties: in “Wege zu Kraft und Schönheit” acteerde ze, in “Olympia” zou ze ook regisseren. Er zijn zeer frappante overeenkomsten in de beeldtaal van de beide films.
“Wege zu Kraft und Schönheit” was een promotiefilm voor de moderne lichaamscultuur. De oorsprong van de nieuwe gezondheidscultus gaat terug op verschillende mythes. De Duitser wordt hier voorgesteld als een papperige bourgeois die ongezond en onethisch leeft. De film moest de kijker aanzetten om een gezonde geest in een gezond lijf te ontwikkelen. Enkel een evenwichtig, fit individu dat zich kiplekker voelt, kon de Natie redden.
