Het Mechelse theatercollectief Abattoir Fermé bestaat tien jaar. Met een stevige geschiedenis in de Brakke Grond is dat voldoende reden voor een herneming van een parel uit het repertoire, en een nieuwe bewerking van drie andere.
In Galapagos betrekken een jongen en een meisje een vreemd hotel, oneindig groot en schijnbaar onbewoond. Ze raken er verstrikt in een web van samenzweringen, apocalyptische waanbeelden, seksuele neuroses en – typerend voor de mens aan het begin van dit nieuwe millennium – een overload aan informatie. De vragen van de hotelgasten stapelen zich op: Wie ben ik? Wat is normaal? Welke realiteit is echt? Als de CIA mensen brainwasht, en klonen geen science fiction meer is, welke zekerheden hebben we dan nog?
Zowel de personages als de toeschouwers krijgen het flink voor hun kiezen, al gaat het uiteindelijk om de menselijkheid achter de gruwel, de paranoia en de taboes.
Verwacht gestileerde wansmaak, want dat is een kenmerk van Abattoir Fermé, ook in dit stuk uit 2004. Acteurs Tine Van den Wyngaert en Pepijn Caudron mogen zich te buiten gaan in krankzinnige monologen en in scènes waarvoor een stevige maag vereist is.
Abattoir Fermé zet zijn stempel op het Vlaamse theater door heel persoonlijk, storend theater te maken dat zijn oorsprong vindt bij o.a. body art, white trash, horror flicks, het perverse, een satanische onderwereld. Galapagos is een stuk dat onwennig maakt. Het is een ongebreideld fantasma dat doet denken aan schilderijen van Bosch, Breughel en Ensor. (Curator Cis Bierinckx, Theaterfestival 2005).
KAARTJES: €13/ €9,50/ €8