Aanwezig: Ed van Hinte, Jurgen Bey, Willem Velthoven, Jans Possel, Anneloes Bakker, Lilian Stolk, Marjoleine Timmer
Afwezig: Melanie Bonajo, Daniela Bershan
Ed heeft na afloop van vorige meeting een artikel geplaatst, dat doordenkt over het thema 'luiheid' en de 'ruimte met potentie' als uitgangspunt.
Almost nothing as the bottom line
Voor echte lichtheid heb je hoogwaardige systematiek nodig, en voor de suggestie van lichtheid misschien nog wel meer kracht. Willem merkt hierbij op dat er in volgend voorbeeld lichtheid wordt gedemonstreerd, het is niet echt lichtheid maken:
Ed heeft ooit een werk van Pippilotti Rist gezien, waarbij een klein beeldscherm in een zaal van 12 x 12 werd getoond. Ed is geïnteresseerd in klein, en geeft als idee om een hele kleine nanotentoonstelling te maken in een grote, lege ruimte.
Ed vindt het kleinere model van Dobberende Bos interessanter dan de werkelijke uitvoering. Het model vertelt namelijk het gehele verhaal al, de uitvoering voegt weinig toe.
Een sterke metafoor die iets aangeeft, iets betekent.
Een concept is eigenlijk een stel regels. We hebben het erover gehad om alles conceptueel te maken, als ultieme lightness.
Marloes ten Bhomer heeft vouwschoenen ontworpen: je koopt een bouwplaat en kunt vervolgens je eigen schoenen vouwen. Joost Conijn: het bouwen van een vliegtuig is heel makkelijk: je begint gewoon met een stoel, en verzamelt vervolgens dingen daar omheen.
Als thema lijkt ons 'de bouwplaat' ook zeer interessant: het is licht van concept, het is licht van gewicht en je kunt er alle kanten mee op. Ed merkt op dat de nieuwste ontwikkelingen van Fokker op origami lijken. De origami boot: een gevouwen boot: zou leuk zijn om te gebruiken tijdens de tentoonstelling. Lilian vertelde ook over Joost Haas, die een vouwboot heeft gemaakt.
David Attenborough en de mistletoe: Een vogel eet zaden die blijven kleven. Als hij poept, komen ze er niet uit, waardoor hij zijn kont moet afvegen aan de takken. Hierdoor kan de mistletoe in een boom groeien.
Vorige keer hebben we het gehad over een landschap dat licht is. Momenteel proberen we alleen maar problemen op te lossen. Waar zit de lichtheid in? Een plek die gaat over de lichtheid van het bestaan. Een landschap dat alles kan zijn, waar je alles kunt doen en de mogelijkheid schept 'opnieuw' te kunnen beginnen: Dubuffet.
We zouden graag 'Lightness' als inspiratie willen gebruiken, en niet op zoek willen gaan naar een oplossing.
Jurgen geeft aan dat voor hem Lightness ruimte schept. Wat zou je willen doen met die ruimte?
Je bespreekt nog steeds wel alles wat er gebeurt, daar ontkom je niet aan. Maar hoe kun je dat vanuit een ander perspectief laten zien? Wat voor mogelijkheden heb je om met lightness een landschap te creëren, vanuit een ander perspectief, of met andere mogelijkheden?
Door wie zou je de wereld willen laten vormgeven? Wat gebeurt er als je dat door dansers of acteurs laat doen? Jurgen zou graag Marcel Warmerdam een vinex wijk willen laten ontwerpen.
Als voorbeeld geeft hij de films van Castro en Olafsson: Asymmetry is a guiding principle in Castro and Ólafsson's multimedia and interventionist work. They address injustice and inequality, and portray the rejected subject as well as the authoritative subject.
En bijvoorbeeld de president van Lima, die op een gegeven moment mime spelers heeft ingezet als verkeersagenten. Hierdoor zijn de ongelukken, de problemen en de agressiviteit in het verkeer danig gedaald. Er wordt namelijk wel verteld wat je wel en niet mag doen, alleen dan op een positieve manier: je schopt geen mimespelers.
Al deze voorbeelden geven aan hoe je opnieuw je positie kunt bepalen.
Jurgen ziet de hal voor zich met een onbepaald landschap, een decor zoals Dubuffet. Daarin kan je vervolgens allerlei mensen uitnodigen, die op bepaalde plekken iets met de ruimte gaan doen.
Er zijn twee mogelijkheden: licht van gewicht of licht van concept.
Interessante projecten/personen die ter sprake zijn gekomen:
- Marloes ten Bhomer, maakt conceptuele schoenen, waar je sinds een paar jaar ook op kunt lopen.
- Moon Life United Nude Flat Pack Shoe
- Libia Castro & Ólafur Ólafsson, die video-, installatie-, geluids- en sculptuurprojecten maken. Het werk van het Rotterdams-Berlijnse kunstenaarsduo kan gezien worden als een doorlopend onderzoek naar de wijze waarop het leven, de maatschappij en het individu worden beïnvloed door socio-economische en politieke factoren.