Opening Plosive Blows

Lauren Gault

28 Mar 2015
18 Nis 2015

Tijdens haar residency bij Hotel Maria Kapel onderzocht Lauren Gault de term ‘terroir’; een term die normaal gesproken gebruikt wordt bij de beschrijving van wijn om deze een bepaalde ‘tijd’, ‘hoogte’ of ‘omgeving’ toe te kennen. Door middel van de analogie van terroir en sculptuur onderzoekt Gault het idee van objecten en materialen als dragers van (niet-fysieke) kennis en ervaring; het idee van iets ‘kennen’, zonder het fysiek te ervaren.

Enlarge

Plosive Blows - Lauren Gault - Plosive Blows_Lauren Gault_2015

Lauren Gault
28 maart – 18 april, 2015
Opening op 28 maart van 15.00 tot 17.00 uur

Tijdens haar residency bij Hotel Maria Kapel onderzocht Lauren Gault de term ‘terroir’; een term die normaal gesproken gebruikt wordt bij de beschrijving van wijn om deze een bepaalde ‘tijd’, ‘hoogte’ of ‘omgeving’ toe te kennen. Door middel van de analogie van terroir en sculptuur onderzoekt Gault het idee van objecten en materialen als dragers van (niet-fysieke) kennis en ervaring; het idee van iets ‘kennen’, zonder het fysiek te ervaren.

Op eenzelfde manier als wijn een abstracte kwaliteit kan bezitten, kan wellicht ook een tijdsperiode onbewust aanwezig of actief zijn in een object of materiaal. Zo heeft Gault in Hoorn specifiek onderzoek gedaan naar de geschiedenis van de Hoornse walvisvaart en het gebruik van spermaceti; een wasachtige substantie die uit de holte in de kop van de potvis wordt gewonnen. De uiteenlopende toepassingen van de spermaceti – onder andere in lippenstift, ruimtevaartuigen, kunstmest en motorolie – heeft ervoor gezorgd dat het materiaal in tot verschillende periodes en zeer diverse plekken is doorgedrongen. Het vreemde idee dat de walvis – een groot, ongrijpbaar wezen uit de zee – overal aanwezig is, is uncanny en doet de vraag rijzen of het op een of andere manier mogelijk is om de aanwezigheid van de walvis te voelen in de objecten waarin de was is opgenomen. Hoe verbindt dit materiaal ons met het verleden, het verleden met het heden, en de ruimte met de diepste regionen van de zee?

Het idee dat ervaringen door middel van materiaal kunnen worden overgebracht, of de capaciteit van materialen en objecten om niet-fysieke kennis over te dragen, daagt onze gedachten uit over wat kennis eigenlijk is. Het is een bewustzijn dat verder gaat dan het spreken in een traditionele zin, en is gericht op het faciliteren van iets dat zich buiten de lineaire taal bevindt. Hierin ligt het idee besloten dat tijd, ervaringen of narratieven zich niet alleen vastzetten en ontsluiten in het materiaal en ons contact ermee, maar dat wij zelf ook in het narratief van het object geschreven kunnen worden.

Bij de tentoonstelling hoort een publicatie en een performance die zullen worden gepresenteerd en opgevoerd op 18 april.