Resilient Bodies

21 Oca 2017
11 Şub 2017

Isabelle Andriessen creëert sculpturen die gezien kunnen worden als toekomstige fossielen uit een tijd waarin de producten die wij gemaakt hebben voortbestaan lang nadat ieder ander menselijk spoor verdwenen is. Dit toekomstbeeld is zowel beangstigend als intrigerend.

In een proces waarbij de realiteit science fiction heeft ingehaald, heeft onze niet aflatende drang om onze omgeving te domineren en manipuleren, geleid tot een nieuw geologisch tijdperk dat het Anthropoceen heet. Terwijl de wetenschappelijke gemeenschap debatteert over het begin van het tijdperk – het ontstaan van de landbouw, de industriële revolutie, de eerste atoombomtesten, of de meer recente expansieve groei van de menselijke bevolking – zijn ze het wel eens over de bepalende factor van het nieuwe tijdperk, namelijk de mens als grootste oorzaak van de ecologische processen die de planeet beïnvloeden. Vanuit deze onheilspellende werkelijkheid, creëert Isabelle Andriessen sculpturen die gezien kunnen worden als toekomstige fossielen uit een tijd waarin de producten die wij gemaakt hebben voortbestaan lang nadat ieder ander menselijk spoor verdwenen is. Dit toekomstbeeld is zowel beangstigend als intrigerend. Glimmende objecten en plastic die drijven in plassen van onvergankelijk afval. Het is een aantrekkelijke, giftige wereld. Dit is niet de gebruikelijke apocalyptische visie of een waarschuwing voor wat komen gaat, maar een fantasievolle visualisatie van wat er al is, en een verkenning van hoe we ons verhouden tot de bouwstoffen van onze planeet, de materialen die we creëren en wat we uiteindelijk achter laten.

Resilient Bodies bestaat uit een aantal grote keramische sculpturen die warmte opwekken die de wax en de plastic vormen die er deel van uitmaken doet smelten. De was wordt ook wel paraffine genoemd, een restproduct van de winning op aardolie, en geëxtraheerd door middel van processen die ons energie geven, maar die ook producten creëren die ons zullen overleven. Gedurende de tentoonstelling zullen deze vormen en materialen transformeren over resten afval. De sculpturen doorlopen kortom hun eigen proces. Tentoongesteld in de zestiende-eeuwse ruimte van Hotel Maria Kapel confronteert het werk ons met verschillende ervaringen van tijd. Waar de leeftijd van de kapel nog ervaren kan worden op een menselijke tijdschaal, is het toekomstbeeld van Andriessen en de processen die het aanhaalt bijna onmogelijk te bevatten.
__

Isabelle Andriessen (NL) woont en werkt in Amsterdam. Haar solotentoonstellingen bestaan o.a. uit Protobodies, CINNNAMON, Rotterdam en The Mesh; strange strangers between life and non-life, KHM gallery, Malmö (SE). Daarnaast nam zij deel aan een groot aantal groepstentoonstellingen, waaronder Hybrid Modus, Bredelar (DE); The Hot Show, Galleri Nicolai Wallner, Kopenhagen (DK); Architecture of the Senses, New Shelter Plan, Kopenhagen (DK). Vanaf januari 2017 is Andriessen resident aan de Rijksakademie, Amsterdam (NL).