Fragment uit een gesprek met Krist Gruijthuijsen, directeur Grazer Kunstverein / KW Berlin:
Krist: Voor De Nederlandsche Bank ben je goudstaven aan het vertalen. Eigenlijk wordt zo alles teruggebracht naar die standaard vorm, zelfs als die niet in de tentoonstelling aanwezig is. Je infiltreert iets wat niet verwijderd mag worden; de goudstaaf. De Nederlandsche Bank liet jou toe daar in de kluis een mal van te maken, ad hoc, wat eigenlijk een performatieve handeling is. En vanuit daar vertaal je die vorm. Maar zijn valuta, circulatie, geld, munten, briefjes, niet ook een vertaling van waarde? En wie heeft eigenlijk die vorm van de goudstaaf bepaald?
Sarah: Misschien is simpelweg een goudgieter gevraagd ‘vind een handzame vorm voor goud, dus maak een mal’. Maar goud heeft altijd een geschiedenis: Inca’s gebruikten goud voor bekers, haarspelden! Het ging hen niet om de monetaire waarde maar om de fysische en mythische eigenschappen van goud. Ik raakte in de kluis gefascineerd door het gebruiksvoorwerp dat de goudstaaf ook is en hoe je dat zou kunnen transformeren.
Krist: Eigenlijk is de vorm van de goudstaaf misschien wel de meest non functionele vorm.
Sarah: Misschien wel.