Om de collectie toch aan de man te brengen, ging het museum aan de slag met Augmented Reality en platforms als Layar en Fabrique. Het zijn immers juist musea, zegt Schavemaker, die voorop lopen als het gaat om de ontwikkeling van apps. Een voorbeeld hiervan is de Play It!-avond en de AR-tour van Jan Rothuizen die toen gelanceerd werd. Of de Stedelijk ARtotheque die opgesteld stond op het terrein van Lowlands.
Werken met nieuwe technologieen is voor het Stedelijk niets nieuws: het verhaal gaat dat het museum begin jaren 50 het eerste museum ter wereld was om audiotours aan te bieden.
Deze oefeningen in Augmented Reality hebben uiteindelijk tot doel de complete database in de werkelijkheid te hangen. Door verschillende lagen werkelijkheid aan te brengen, die je kunt zien door je smartphone, kan er een verband gelegd worden tussen de collectie en de stad. Het is echter niet ideaal. Uiteindelijk wil het Stedelijk toe naar een seamless interface.
Voor Schavemaker is het belangrijkste dat het Stedelijk als co-innovator opereert in het veld van Augmented Reality, en meedenkt over mobiele technologie. Het team van Stedelijk raakt op haar beurt weer enorm geïnspireerd door innovaties als Layar en Fabrique. Naast het creëren van een nieuw dialoog tussen museum en publiek, ontstaat er ook een nieuw dialoog binnen de organisatie. Maar uiteindelijk, stelt ook Schavemaker, moeten we ook op zoek naar nieuwe business modellen.
Een aantal mensen, organisaties en projecten die volgens Schavemaker de moeite waard zijn:
Powerhouse Museum Sydney
De Streetmuseum app van Museum of London.
De Urban Augmented Reality app van NAI.
Het werk van Sander Veenhof.
