In elke nieuwsbrief die Netwerk CS tussen 2002 en 2008 verspreidde, werd een kunstenaar geïnterviewd over zijn of haar ontwikkelingen binnen het kunstenaarsschap, vanaf 2006 zijn dit kunstenaars die deelnemen aan het programma ' Van talent naar beroep'.
oktober 2007
In hartje Amsterdam heeft Giancarlo Pazzanese (Chili, 1976) zijn atelier. Ik kan het niet vinden en bel hem op. Hij haalt mij op bij een croissanterie in de Damstraat. Giancarlo neemt mij mee naar zijn werkplek. Het is een mooie ruimte waar de mixed-media kunstenaar rustig kan werken. Ondanks dat zijn atelier gehuisvest is in de binnenstad is het er muisstil.
Giancarlo Pazzanese studeerde aan de kunstacademie van Santiago fotografie en digitale media. Zijn kunst bestaat uit objecten, maar heeft altijd te maken gehad met de virtuele wereld.
Hoe ben je bij Van Talent Naar Beroep terechtgekomen?
‘Via vriend en danser Bart Krieger, die werkzaam is geweest bij Netwerk CS. Ik liet hem een keer mijn portofolio zien en toen vertelde hij mij dat Van Talent Naar Beroep misschien wel iets voor mij zou zijn.'
Had je een portofolio waar van alles en nog wat mee mis was?
‘Nee, Krieger kon direct uit mijn portfolio opmaken dat mijn netwerk hier in Nederland niet echt breed was. Mijn internationale netwerk is prima. Ik heb contacten in Duitsland, Amerika en Chili. Daarnaast heb ik ook het gevoel dat ik als kunstenaar een duidelijke stijl heb ontwikkeld. Ik krijg daarom van over de gehele wereld uitnodigingen om aan projecten deel te nemen. Maar aangezien ik had besloten om in Nederland te blijven wonen, nam ik Bart Kriegers opmerking serieus, en besloot hier mijn netwerk uit te bouwen.'
En toen?
‘Toen meldde ik mij bij Van Talent Naar Beroep. Mijn eerste gesprek was met Claudia Valentijn. Zij nam de intake af en vertelde over het traject. Ik moet je wel vertellen dat indertijd plots alles gesmeerd liep. Ineens had ik een atelier in de binnenstad van Amsterdam. Daarvoor had ik wel geprobeerd om hier een netwerk op te bouwen, maar als je geen studio hebt dan kun je erg weinig.
Tijdens de intake met Valentijn liet ik haar wat werk zien. Ook had ik haar uitgenodigd om naar de opendag te komen van mijn studio, die ik had georganiseerd. Zo kon ze een beter beeld van mijn werk krijgen. Ik wilde Kunstenaars & Co laten zien dat ik geen passieve kunstenaar ben, maar iemand die graag een praktijk wilde opzetten en daar hulp bij nodig heeft.
Na de open studio dag kreeg ik groen licht en mocht ik meedoen met het traject Van Talent Naar Beroep.'
Wat gebeurde er toen?
‘Ik kreeg een coach toegewezen (Bulent Evren), sinds een jaar word ik door hem begeleid. Mijn eerste vraag aan Bulent was: hoe overleef ik?'
Hoe bedoel je?
‘Ik had een studio, maar geen inkomsten of een toegekende beurs. Dus ik was best bang dat ik het niet zou redden. Bulent heeft min of meer hetzelfde pad als ik bewandeld. Hij moedigde mij aan om zowel kunstzinnig als commercieel werk onder een noemer te gaan maken.'
Onder een noemer?
‘Ja, ik had altijd het idee dat er een enorm verschil bestaat tussen de kunst en de commercie. Ik wilde kunst maken en mij niet uitleveren aan de commercialiteit. Maar als beginnend kunstenaar is het moeilijk om met je werk geld te verdienen. Hier werd ik zenuwachtig van en ging dan callcenter werk doen. Bulent heeft mij op het hart gedrukt om mij op mijn werk te richten: enerzijds commerciële klussen aan te nemen en anderzijds mixed-media kunst te maken. Op die manier blijf je binnen je vakgebied en in beweging.'
Zo te horen, heeft je coach een grote invloed op je.
‘Dat valt mee. Wel heeft hij mij het laatste zetje gegeven. Ik had iemand die mij bevestigde in mijn kunstenaarsschap.'
Waar sprak je nog meer over met je coach?
‘Met Bulent heb ik ook gesproken over het opzetten van een bedrijf. Ondertussen heb ik een BTW-nummer en sta ik bij de Kamer van Koophandel ingeschreven.
Toen dit gedaan was, heb ik mij samen met mijn coach mijn portofolio verbeterd. Ik had wel een portofolio, maar dat bestond uit beelden. Alles moest van Bulent op het ‘Nederlandse' a4-tje. Ik vond het lastig om mijn werk in een paar regels te moeten omschrijven.
Daarna had ik iets om naar potentiële opdrachtgevers en subsidiënten op te sturen.'
Je hebt veel aan het traject gehad. Wat verwacht je er nog meer van?
‘Ik ben nu op een punt gekomen dat ik instaat ben om zowel commercieel als kunstzinnig werk af te leveren, en ik overleef. Wel zou ik nog graag meer artistiek werk willen maken. Het zou mooi zijn als ik met behulp van mijn coach de focus kan verleggen richting de kunst.'
Kun je vertellen waarom jij Van Talent Naar Beroep zo'n geschikt traject vindt?
‘Misschien klinkt het vreemd, maar dankzij dit traject werd ik naast een internationale kunstenaar, ook een ‘Nederlandse' kunstenaar.'
Kun je misschien iets over je stijl vertellen?
‘Ik ben een mixed-media kunstenaar. Dat betekent dat alles wat ik doe op een gegeven moment door de computer wordt gehaald. Ergens in het proces betrek ik de digitale wereld erbij. Wel is het zo, dat mijn werk niet virtueel is. De wereld van de objecten is het einddoel.
Maar nog belangrijker is hét thema en dat zijn de portretten en de identiteiten. De uitdaging is: hoe kan ik portretteren zonder in de val van de pasfoto te vallen? Ik portretteer niet een gezicht, maar de identiteit van een persoon.'
Euh, hoe doe je dat?
‘Ik zoek altijd de grenzen van een fotoportret op. Ik ga verder dan de foto van een persoon. Die mogelijkheid wordt mij geboden, omdat ik gebruik maak van digitaal beeld, teksten, objecten en videoprojecties.'
Waar ben je nu mee bezig?
‘Onlangs heb ik 122 foto's van mijn kruis gemaakt en op elke foto heb ik een andere onderbroek aan. Ik wilde laten zien dat kleding een belangrijk onderdeel is van onze identiteit. Op elke foto was dezelfde kruis te zien, maar toch ook weer niet.
Het laatste project dat ik heb afgerond, gaat over dat zelfportretten geen beelden hoeven te zijn.
Nu ben ik bezig met een sociaalproject, de gevolgen van migratie. Een van de werken is de bewerking van een postzegel. Je ziet een frankeerzegel van 0,39 cent waar koningin Beatrix op is afgebeeld. Normaliter staat er onder haar portret ‘Nederland' geschreven, maar ik heb de d verwisseld voor een v: Neverland.'
Een laatste boodschap?
‘Om je toekomst te voorspellen, moet je in het verleden kijken.'
Voor portretten en ander werk van Giancarlo Pazzanese kijk op: www.icdesign.nl/lu-che/lu-che-8.html en www.18cm.nl
Voor meer informatie over het project 'Van Talent naar Beroep', klik hier.