Als je geen mening hebt maak je géén statement, maar dat is juist de kern van de zaak!
In politiek opzicht wordt het vaak als waardeloos gezien om geen uitgesproken mening te hebben, inderdaad geen mening hebben is laf. (Denk maar aan Wouter Bos die om de haverklap wordt weggezet als een draaikont - of constant werd weggezet als draaikont, mijn politieke actualiteit is ver te zoeken.)
Echter kan het hebben van geen mening ook getuigen van bescheidenheid en intelligentie. Als je niet simpelweg kiest voor de ene of de andere kant, plaats je jezelf in een 'tussen-mening', waarbij je aanvaard dat beide kanten van het spectrum valide kunnen zijn. Dan wordt je 'geen-mening' een 'zoekende-mening', actief en bewegend tussen de gefixeerde, gepolariseerde standpunten die alleen bestaan om de grenzen van een discussie uiteen te zetten.