De eerste keer dat ik Mediamatic bezocht, lang voordat ik bij de instelling kwam werken, maakte de rij plantenbakken langs de Dijksgracht mij al erg nieuwsgierig. Iedere bak had een eigenzinnige vraag op de zijkant staan en er hingen twee identieke bordjes aan het begin en eind van de rij, waar slechts twee woorden op stonden: "Twijfel Zaaien". Verder werd het project niet uitgelegd. 'Oh, dit zal wel niet voor mij bedoeld zijn,' dacht ik toen.
Het was eigenlijk pas toen ik mijn werk bij Mediamatic startte, dat ik ontdekte dat Twijfel Zaaien een levendig openluchtproject was waar het grote publiek, of het nou bezoekers of voorbijgangers waren, wel degelijk aan mee konden doen. Mediamatic wil deze participatie zelfs aanmoedigen. Met een zadenkaart van de instelling kunnen ze hun antwoorden op de vragen zelf in de plantenbakken planten en zo een levende infographic creëren. Het verschil tussen de manier waarop Twijfel Zaaien wordt gepresenteerd en de manier waarop het project bedoeld is, is dus erg groot.
Het project heeft niet altijd een gebrek aan informatie gehad. Toen ik me inlas op Mediamatic's database stuitte ik op een van de eerste projectplannen van Twijfel Zaaien. Hierin werd duidelijk dat er voor het project een speciaal telefoonnummer ingesteld was. Geïnteresseerden konden dit nummer bellen om om informatie over het project te vragen en een zadenkaart te bestellen. Dagelijks zou een Mediamatic-medewerker de telefoon bij zich dragen om bezoekers snel te hulp te kunnen staan.
Wat valt te leren van deze ontdekking? In de eerste plaats was er dus ooit een plan bedacht om voorbijgangers en bezoekers extra informatie te verschaffen. De telefoon was ook een vrij ingenieus idee; het werkte als een soort informatiebord en bestelpunt in één. Tegelijkertijd zie je meteen problemen met de duurzaamheid van dit plan. Zou je vandaag de dag naar dit nummer bellen, dan krijg je te horen dat het nummer niet langer in gebruik is. Ook is het niet praktisch voor de medewerkers van Mediamatic. Zo zouden vergaderingen bijvoorbeeld om de telefoondiensten heen gepland moeten worden.
Vormen van communciatie
Ik heb in het verleden vooral in 'klassieke' museums gewerkt. De meest gangbare manier waarop musea informatie over hun kunstwerken verspreiden, zijn de welbekende informatiebordjes. Dit was dan ook de eerste communicatievorm waar ik me op ging richten. Ik merkte echter al snel dat er een tal van andere vormen beschikbaar waren: zo bestond er al een Twijfel Zaaien folder die bezoekers bij hun zadenkaart kregen en stond er ook informatie over het kunstwerk in de algemene 'What's On' folder . Daarnaast maakt Mediamatic ook wel gebruik van posters, video's en apps om informatie over te dragen aan het publiek. Het vinden van de juiste vorm is dan ook niet zo vanzelfsprekend als ik in eerste instantie verwachtte.
Vooruitblik
De komende tijd zal met onderzoek en testen de verschillende mogelijkheden onderzocht worden. Door open te staan voor de mogelijkheden kan er mogelijk een verrassende communicatievorm ontwikkeld worden. Zo zal het project dit voorjaar weer zichtbaar worden voor het publiek en kan het weer actief gebruikt worden.