Ramon Knoester ontwerpt als architect huizen en omgevingen. Hij komt vertellen over zijn Recycled Island: 'In de oceanen drijven op vijf plekken enorme concentraties plastic rond die zeer gevaarlijk zijn voor het globale ecosysteem en daarmee ook voor de mens. Dit noemen ze 'plastic soep'. "Dit plastic is sinds de jaren '50 in het milieu terecht gekomen. Het wordt nu al op het land gerecycled tot lantarenpalen, bruggen en dergelijke, maar in deze tijd van klimaatverandering, waarin eilanden onder de zeespiegel verdwijnen, is het noodzaak een nieuwe duurzame leefomgeving te ontwikkelen. Daarom heb ik bedacht om op één van die vijf plekken het plastic te recyclen tot nieuw land; een drijvend eiland ter grootte van het hoofdeiland van Hawaï."
Recycled Island is een bijzonder project dat veel reacties oproept. In het publiek heerst een mix van gezonde terughoudendheid en kinderlijk enthousiasme, iets wat Ramon vaak tegenkomt. Maar voor hem is het wel degelijk een serieus project. "Ik ben nu in gesprek met vele specialistische partijen. Sommigen technieken bestaan nog niet en zullen ontwikkeld moeten worden. Maar ik werk al samen met een constructeur die hier razend enthousiast over is.'' Ramon hoopt binnen vijf jaar een eiland van tien km2 te hebben drijven. Over tien jaar moet het al 10.000 km2 zijn. Het plasic land is eigendom van diegene die er investeert.
Nalden en Rinke Visser hebben samen met hun derde partner, Bas Beerens, WeTransfer opgezet. Nalden is bekend van zijn blog, Nalden.net, waarvoor hij "wallpaper advertising" heeft bedacht. Op de achtergrond van zijn trendzettende site adverteren bedrijven met één grote, sfeervolle foto. Rinke heeft jaren ervaring als salesman in de online media.
Nalden, Rinke en Bas werken al jaren met internet. Eén van hun grootste irritaties was het delen van grote files, waarvoor men tot voor kort aangewezen op YouSendIt. Nalden: "We wilden een betere en leukere service om files te sharen die makkelijker te gebruiken is dan bijvoorbeeld Dropbox. Ik vond dat mijn vader het ook moet snappen." Rinke: "Onze partner, Bas, gebruikte bij zijn bedrijf intern al een systeem om files te delen: OY Transfer.' Nalden: "En samen met mijn bussinesmodel - de wallpaper advertising van Nalden.net - is het een gebruiksvriendelijke, mooie site geworden die ook nog eens geld oplevert."
Presentator Jörgen wil weten waarom bedrijven willen adverteren terwijl hun naam niet met dikke letters in beeld is. "Bedrijven willen geassocieerd worden met de lifestyle die WeTransfer uitstraalt. Daarom weigeren we ook geregeld adverteerders die we niet vinden passen bij onze "look and feel". Maar er zijn genoeg bedrijven die bij ons willen adverteren. Binnenkort kunnen grote gebruikers ook hun eigen We Transfer Chanel krijgen, bijvoorbeeld dezwijger.wetransfer.com. Dan betalen ze voor een WeTransfer omgeving in hun eigen opmaak. En in Rusland is er al een White Label-versie, WeTranfer geheel in het Russisch", legt Rinke uit.
In het publiek maar ook daarbuiten is WeTransfer al behoorlijk bekend. Nalden: "We wilden in juli 5000 gebruikers hebben. Dat waren er 1,5 miljoen." Volgende doel is: Amerika veroveren. Er is al een filiaal in San Fransisco.
NIMk brengt kunst en game-cultuur samen in 'Space Invaders'. De tentoonstelling toont de invloed van games op kunst en de samenleving. Deze groepstentoonstelling met (inter)nationale mediakunstenaars gaat in op de toenemende grensvervaging tussen game werelden en realiteit.
Op de tentoonstelling krijgen bezoekers Game Art voorgeschoteld. "Ik maakte al jaren analoge mediakunst toen computergames als Wolfenstein en Quake verschenen," legt kunstenaar Dirk Paesmans (JODI) uit. "Dit waren de eerste games waar je zelf als gebruiker levels kon ontwerpen. Ik sloopte de game engine en zette 'm opnieuw in elkaar." Curator Petra Heck: "Dat is Game Art. Het gaat om het verdwijnen van grenen tussen werkelijke en online wereld. Zo ontstaan een hybride werkelijkheid. Jongeren kennen bijvoorbeeld de stadsplattegrond van New York doorspelen van Grand Theft Auto."
Een ander voorbeeld van een crossover tussen kunst en gaming is de Twitter Skeyboard, een keyboard dat gebruikt wordt als skateboard en aangesloten is op Twitter, waardoor het tijdens het skaten tweets verstuurd. Dirk: "Ik wilde als kunstenaar infiltreren in en commentaar geven op wereld van gaming. Mijn kinderen willen niet meer spelen met gamepads maar willen apparaten waarmee ze werkelijk mee kunnen spelen in deze wereld. Het skeyboard is zo'n apparaat."
Space Invaders is nog tot zes november te bezoeken bij het NIMk. Kijk voor meer informatie op www.nimk.nl
Laatste gast is reclamaker Lode Schaeffer van bureau Indie: ‘Ik ben al duizend jaar reclamemaker. Ik heb vele succesvolle campagnes bedacht, waarvan sommige goed waren en anderen bij nader inzien minde. Ik ben onder andere verantwoordelijk voor “Even Apeldoorn bellen” maar daar wil ik het vanavond niet over hebben.’
Vandaag wordt er gepraat over het heden. "Ik had eerst het bureau SWH. Nadat de H gestopt was en W eigenlijk ook niet meer gemotiveerd bleek, was ik in feite alleen nog over. En toen kwam de crisis erbij. Ik moest heel veel mensen ontslaan, dat was echt verschrikkelijk. Dus ik wilde iets nieuws, me richten op dingen die ik nog niet bereikt had Ik wilde weer terug naar creativiteit zoals de Franse kunstenaar deed met de film Merci!. Dat is de kant die ik ook op wil met Indie.