Dat is hij altijd gebleven. Hij was zeer geïnteresseerd in primitieve culturen, waarvan vooral de muziek en de ethnografica hem aansprak. Veel van de magische elementen van deze culturen probeerde hij tot uitdrukking te brengen in zijn werk, dat overigens ook lange tijd, in de jaren vijftig, werd gekenmerkt door zijn fascinatie voor kindertekeningen. Dat was wél een typische CoBrA-eigenschap, in zijn geval mede ontwikkeld door het feit dat zijn dochter Eugenie toen een peuter was. Jarenlang liet hij zich erdoor inspireren. Prachtige kleine schilderijen - meestal olie op papier - waren het resultaat.
In de jaren zestig verruilde Brands langzamerhand de figuratie weer voor abstractie.
Hij heeft meegemaakt dat in de kunstwereld "materie-schilderen" veel aandacht kreeg. Dat was niet zijn schilderen. Zelf brengt hij de verf meestal dun op, als een tintensluier, bijna immaterieel.
Hij heeft dan twee grote thema's : De eeuwige beweging en de onmetelijkheid van de kosmos. "Ik maak niets, ik ontvang" zegt de schilder Brands. Met een fluweelzachte onverzettelijkheid bleef hij trouw aan zijn intuitie. Hij ging zijn eigen weg, zonder voorkennis van bestemming.
In 1993 besluit Eugène te stoppen met het schilderen op doek. Het is hem fysiek te zwaar geworden. Na die tijd beperkte hij zich tot zijn geliefde gouaches op papier.
Eugene Brands overleed op 15 januari 2002.
Op de dag dat hij zijn 89ste jaar in zou gaan.
Bron: eugenebrands.nl