In zijn artikel in 11 ha voorziet Lodewijk Brunt het Storkterrein van een achtergrond waarin facetten van de geschiedenis en recente ontwikkelingen van de stad worden betrokken bij de keuzes die gemaakt zullen worden voor de toekomst van dit terrein en zijn functioneren in de stad.
In het essay van Pauline Terreehorst wordt de Stork-manifestatie vergeleken met andere kunstmanifestaties en wordt aangegeven hoe daarin heel verschillende relaties met de stad worden gelegd.
Cassandra Wilkins bekijkt hoe kunst en wetenschap zich bemoeien met de inrichting van de stad. Ze beschrijft hoe kunst en wetenschap enerzijds en de stad – met alle partijen die actief betrokken zijn met de inrichting ervan – anderzijds, van elkaar (kunnen) profiteren.
Anne Hemker beschrijft het proces van het initiatief en hoe de relaties tussen de verschillende betrokken partijen zich manifesteerden en ontwikkelden. Het initiatief van Stichting Werk Spoor wordt beschreven en gemotiveerd en er worden aanbevelingen gedaan voor de toekomst van het terrein.
Marjolijn Boterenbrood heeft verschillende lagen die op het terrein geprojecteerd kunnen worden en werkelijk te vinden zijn in een aantal transparante ‘kaarten’ verbeeld.
Ten slotte complementeren de ‘scans’ van de kunstenaars en onderzoekers, een presentatie van de publieksmanifestatie en informatie over verleden, heden en (mogelijke) toekomst van het terrein dit alles in tekst en beeld tot een caleidoscopisch geheel.