De basis voor haar werk komt uit haar nabije omgeving of is gevonden in archiefmateriaal. Ze gaat daarbij opzoek naar gelijkenissen en plaatst die onder de noemer uniform. Dit kan resulteren in een zoektocht naar letterlijke uniformen, maar ze houdt zich ook bezig met bijna onzichtbare vormen van uniformiteit. Bijvoorbeeld een blauw dekzeil dat in de straten van Tokio veel te zien is en dat voor verschillende doeleinden wordt gebruikt. Zo maakt Kriek groeperingen en ordeningen van objecten, die in eerste instantie niet voor de hand liggen, maar er wel zijn.
In het werk van Kriek schuilt een fascinatie voor het ordenen van beelden, wat te zien is door het gebruikmaken van herhaling. Ze heeft een empirische manier van werken en onderzoeken door te observeren en haar onderwerpen vervolgens fotografisch en filmisch vast te leggen. Ze gaat daarbij telkens opzoek naar verstilde momenten.
Door vervolgens nieuwe combinaties te maken van haar observaties, gaat Kriek opzoek naar grenzen en uitersten, zowel inhoudelijk als bij het uiteindelijke visuele werk. Zo is haar werk ernstig en statig, maar bevat het tegelijkertijd humor. Het werk moet fotografisch maar ook filmisch zijn: daar waar het beeld stil staat zoekt ze toch naar mogelijkheden om het te laten bewegen.
Meer informatie over deze tentoonstelling is te vinden op de website van C3 gallery.
