Nooit eerder vormden de beelden die Paris, Texas (Wim Wenders), Down by Law (Jim Jarmusch) en Breaking The Waves (Lars von Trier) tot moderne filmklassiekers maakten het uitgangspunt voor een tentoonstelling. Hoe verschillend in beeldcompositie, cameradynamiek en belichting deze films ook zijn, de artistieke ambities van deze onafhankelijke regisseurs ervan brachten hen alle drie in contact met een en dezelfde man: Robby Müller (1940)
In het kader van Postproductie heeft Artis Zapp Magazine uitgenodigd, zij koppelt in Someone makes a Call and the Sun goes down Müllers cinematografische juweeltjes aan het werk van één van zijn bewonderaars, de Britse beeldend kunstenaar Daragh Reeves (1974). Reeves reageert en anticipeert in zijn tekeningen, fotocollages, objecten, video's en films op de macht en verwachtingen die in het afzonderlijke filmbeeld en de filmvertelling als geheel besloten liggen. Refererend aan de ongeschreven wetten van het Hollywood waaraan Müller zich het liefst onttrekt, creëert ook Reeves, even eigenzinnig als Müller, zijn eigen illusionaire universum. Beide kunstenaars maken de daad van het kijken tot een even onthullende als ongrijpbare ervaring die, met hun composities als basis, minder en minder de grenzen tussen fictie en werkelijkheid onderscheidt om voor een langer of korter moment een derde, door beeld opgeroepen realiteit te verstaan.